Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Hamley hoort op een dag Viola en haar ouders praten over een uitstap naar het pretpark. Ook de honden Kasper en Kamiel mogen mee. Hamley reist stiekem met haar baasjes en haar hondenvrienden mee. In het pretpark geniet ze met volle teugen van haar nieuwe avontuur, tot ze plots haar baasjes kwijtraakt. Hoe geraakt ze nu nog thuis?
En daar was dan alweer het derde boek over het avontuurlijke en schattige zwarte katje Hamley. Een heerlijke jeugdserie, die eigenlijk ieder kind gewoon moet lezen als je dat nog niet gedaan hebt. Ook dit boekje zit weer boordevol kattig avontuur en wat was het weer genieten om met Hamley mee op stap te mogen. De schrijfstijl van Sandra J. Paul heeft mij jaren geleden al voor zich weten te winnen, want wat kan deze schrijver ontzettend goed schrijven en niet alleen dat, ze is ook echt een manusje van alles, want ze schrijft voor ieder wat wils. Zoals dus inderdaad deze serie over dit geweldige katje. Ik ben verliefd op het beestje, eerlijk waar. Want wat is ze heerlijk eigenwijs en avontuurlijk, precies zoals je van een kitten verwacht. In dit verhaal maakt ze het stiekem wel heel erg bont door zomaar tegen iedereens waarschuwing in achter haar baasjes en hondenvrienden aan naar het Pretpark te gaan…Want laten we eerlijk wezen, iedereen weet dat dat niet bepaald de meest veilige plek voor een kat is, laat staan een kitten.
Maar Hamley zou haarzelf niet zijn als ze het er waanzinnig naar haar zin zou hebben en oprecht kan genieten, maar dat houdt op een gegeven moment toch op…want na een tijdje raakt ze haar baasjes en haar hondenvriendjes kwijt in het park en weet ze totaal niet hoe nu nog thuis te komen…Zomaar aan de honden die daar lopen de weg vragen blijkt ook al geen succes, het zijn namelijk niet zulke lieve dieren naar katten toe als dat Kamiel en Kasper dat zijn. Gaat het Hamley lukken om zich ook uit deze penarie weten te redden?
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Joost, Karlijn en Jeffrey zitten bij elkaar in de klas en hebben samen De Torenclub opgericht, Na jaren niets van zijn vader te hebben vernomen, krijgt Jeffrey ineens een telefoontje. Zijn vader verkeert in nood en is op zoek naar “de vijfde codex”, een eeuwenoud Maya manuscript waarin misschien wel de vindplaats van een oud en zeer machtig, maar gevaarlijk voorwerp beschreven is. Samen met Joosts vader en de leden van De Torenclub reist Jeffrey af naar Mexico, maar zijn vader blijkt onvindbaar. Ze worden op de hielen gezeten door een geheim genootschap dat ook op zoek is naar het mysterieuze voorwerp. Lukt het Jeffrey, Joost en Karlijn om Jeffreys vader levend terug te vinden en een ramp te voorkomen?
In dit tweede deel van De Torenclub is er weer genoeg te beleven voor de lezers. Het verhaal zit boordevol actie en spanning en het leest weg als een trein. Wel had ik af en toe zoiets van…okay dit gaat wel heel erg makkelijk en niet heel erg geloofwaardig, maar toch was dat niet een storend iets. Het is per slot van rekening gewoon een ontzettend leuk en spannend verhaal voor de jeugd en denk niet dat die zich daar ook maar een moment aan zouden storen 🙂 Het verveelt geen moment en zit boordevol mysterie, gevaren, spanning en volop avontuur. De personages zijn goed uitgewerkt en je kan dan ook echt een band met ze krijgen tijdens het lezen.
Marianne van der Wal heeft een fijne en vlotte schrijfstijl, wat ervoor zorgt dat je in no time door het boek heen bent, al heeft dit ook echt wel te maken met dat je gewoon wilt weten hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen en wat De Torenclub allemaal nog meer te wachten staat. Wat ik erg gaaf vond was dat het over de Maya’s ging, ik blijf dat persoonlijk echt zo interessant vinden en mijn aandacht wordt toch vaak naar boeken en al getrokken waar het daarover gaat. En hoe leuk is het dan dat er nu ook een jeugdboek over is. Het verhaal is heel beeldend geschreven, waardoor je alles heel makkelijk in gedachten tot leven ziet komen en ik kan het daarom ook zeer zeker aanraden om te gaan lezen. Maar pas op…deze serie is verslavend leuk! 😀 Dus hou jij van een spannend avonturenverhaal, ga dan zeker dit boek lezen!
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Doordat ze is opgevoed door een oude waarzegster in het Zwarte Woud, heeft Rune twee waardevolle lessen geleerd: neem alleen uit het woud wat je echt nodig hebt en kijk nooit, maar dan ook echt nooit iemand in de ogen in het dorp. Want lang geleden is er iets vreselijks gebeurd in het bos…en nu spoken de fluisteringen van een bruut omgekomen moeder met een geheim daar rond. Rune wordt gedwongen om alles wat ze ooit heeft gekend te ontvluchten en hoort al snel over een erfenis waar ze aan verbonden is; eentje die doordrenkt is met angst, hekserij en moord. Een geboorterecht dat verder reikt dan het graf en doordringt tot in het woud, waar Rune niet langer veilig is.
De omslag van het boek sprak me gelijk toen ik het in handen had gelijk aan, natuurlijk nog steeds geen groot fan van personages op de cover, maar het gehele plaatje roept iets mysterieus op en het lettertype waarin de titel van het boek is geschreven is zo pretty. Dan de achterkant van het boek, want oh my.. ik vind het echt prachtig, de tekening zou zo uit een waar Book of Shadows kunnen zijn gekomen en ik vind het echt ontzettend mooi, zit er zelfs aan te denken het te gaan natekenen voor mijn eigen magisch dagboek 🙂 Maar dan draait het uiteindelijk natuurlijk om het verhaal.
Ik hou van boeken over hekserij, zowel de fictieve verhalen als de non fictie en leerzame verhalen. Dus het kon niet anders dan dat ik dit boek gewoon moest lezen natuurlijk. En ik heb er werkelijk geen seconde spijt van. Want wat is dit een goed boek, nee niet lief en schattig, dat zeker niet. Want Rune haar leven is verre van makkelijk te noemen. Ze leeft met haar voogdes Matilde in het Zwarte Woud, Matilde is een waarzegster en heler, dit echter allemaal onder nogal geheime omstandigheden want de tijd waarin Rune leeft is in 1627…de tijd dat de heksenvervolgingen nog in volle gang waren. Rune wordt gek van de stem die haar continu blijft volgen en haar biologische moeder blijkt te zijn, ze wil dolgraag meer leren over de rituelen die Matilde houdt, maar daarvan wordt ze afgescheiden en dat vind ze ontzettend oneerlijk. En dan op een dag gebeurt er iets verschrikkelijks en Rune haar hele leven staat volledig op haar kop. Niets is meer zoals zij het kende en ze zal moeten vluchten. Maar hoe kun je volledig vluchten als je niet weet wat je allemaal te wachten staat en waar je eigenlijk heen moet. Ze is onzeker en zal zelfstandig moeten leren wat haar krachten zijn en hoe die te gebruiken naar eer en geweten. Gaat dit haar lukken of wordt de steeds duister wordende wereld van het dorp naast het Zwarte Woud haar dan toch fataal?
Ik heb echt genoten van dit verhaal, zoals de schrijfster in haar “noot” van het boek al vermeldt is dit verhaal niet op waarheden berust, maar de plaatsnamen, rivieren, steden en kastelen bestaan nog altijd echt in het Duitsland van nu. Ik vind het echt ontzettend goed dat er in dit boek geschreven wordt over de waanzin van de heksenvervolgingen. Veel mensen denken vaak inderdaad alleen aan het Amerikaanse Salem of aan Engeland als het daarom gaat, maar deze verschrikkelijke gebeurtenissen hebben over de gehele wereld plaats gevonden (en zijn in sommige delen van de wereld nog steeds aan de gang zelfs). Beieren Duitsland was een van de plekken in Europa waar de grootste en meeste heksenprocessen hebben plaatsgevonden en streep ook echt Nederland niet weg. Het was een volle eeuw vol verschrikkingen voor bovenal vrouwen, maar ook kinderen, mannen en vele dieren kwamen om in de idioterie die de massahysterie toentertijd veroorzaakte. Er werd geen recht gedaan, er werd niet eens eerlijk gekeken of iemand wel schuldig was. En dat vind ik ontzettend goed naar voren gebracht worden in dit boek. Is het leuk om over dingen te lezen die de mensheid anderen heeft aangedaan, nee, want het liefste zou je willen dat het nooit heeft plaats gevonden. Maar is het belangrijk dat er nog altijd aandacht aan wordt besteed, ja! Zeker weten, want alleen dan kan men (hopelijk) leren van de fouten en de idioterie die er heeft plaats gevonden en zal dit niet weer gebeuren. Dit boek geeft echt op een niet al te heftige manier in fictieve vorm weer hoe het er toentertijd aan toe kon gaan, maar ook zitten er zeker hele mooie delen in het boek. Zoals de kracht van het vertrouwen, vriendschap en het leven met en naar de natuur. Wijze lessen waar elk mens, heks of niet, echt veel aan zou kunnen hebben. Ik raad dit boek dan ook echt zeker aan om te gaan lezen en hoop in de toekomst ook zeker meer van Jennifer Murgia te zullen lezen.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Na een lange winter staat Hamley te trappelen om een nieuw avontuur te beleven. Haar wens wordt al snel vervuld. Het gezin waar Hamley woont, krijgt nieuwe buren. Meizi, Lin en Wen komen uit China. Tijdens een etentje vertellen ze honderduit over het Chinees Nieuwjaar en over draken. Voor ze gaat slapen wenst Hamley dat ze ooit een echte draak zal zien. Wanneer ze wakker wordt, zit ze in het mysterieuze oude China. En dan vindt ze een drakenei.
En daar was dan weer een nieuw avontuur van het ontzettend nieuwsgierige, maar oh zo schattige zwarte katje Hamley. Soms heb je dat als volwassene gewoon even nodig, een leuk jeugdboek, gewoon even lekker ontspannen en hardop lachen, geen serieus gedoe maar gewoon echt even genieten. En wat had ik daar echt even behoefte aan toen ik dit boekje las. Werkte het? Absoluut, Hamley heeft me van het de eerste tot aan de allerlaatste bladzijde zorgeloos doen genieten en wat heb ik gelachen om de streken van het jonge katje. Je zou bijna jaloers worden op wat zij allemaal meemaakt.
Ik vond het echt weer een superleuk verhaal en weet zeker dat velen met mij dit gevoel zullen delen. Sandra heeft een ontzettend leuke en vloeiende schrijfstijl waardoor je snel in het verhaal zit en je alles voor je ogen tot leven ziet komen. En dat is toch wel wat je wilt in een boek voor kinderen. Zeker dat Hamley genoeg kindjes nieuwsgierig gaat maken naar draken en hun ook zulke gave avonturen wil gaan laten meemaken. Niet alleen is dit boekje ontzettend leuk om zelf te lezen, maar zou ook goed als voorleesverhaal gebruikt kunnen worden. Het verhaaltje is leuk en spannend en houd je van begin tot einde geboeid. Maar wees gewaarschuwd, na het lezen van een van de avonturen van Hamley, wil je ze allemaal lezen. Dus zorg dat je tijd ervoor vrij maakt, hahaha.
Hartelijk dank aan Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Wat doe je als de wereld op slot zit? Lizzie zit op een eiland, op een kostschool. Daar probeert ze bij te komen van de gebeurtenis die het afgelopen jaar voor haar verpest heeft en haar bij haar ouders heeft weggejaagd. Maar dan gaat het eiland op slot. En offline. Alleen mensen met het goede paspoort mogen blijven, de rest wordt eruit geknikkerd. Lizzie heeft niet het goede paspoort. Maar op school is ze veilig, omdat ze nog geen zestien is. Tot één van haar klasgenoten haar geheim blijkt te kennen. Dan vindt Lizzie die koffer. De zee werpt hem haar zo in de schoot. Erin zit een chip, die op een onbegrijpelijke manier met haar hoofd lijkt te communiceren. Iemand vertelt haar dat ze weg moet van het eiland, zo snel mogelijk. Lizzie vlucht. Maar de wereld van vroeger blijkt niet meer te bestaan. Alles staat op zijn kop. Lukt het Lizzie om weer een thuis te vinden? Een toekomstverhaal over kiezen, macht en invloed.
Water vertelt het verhaal van Lizzie, een jonge meid die op een kostschool zit op een eiland. Het verhaal begint wanneer Engeland op slot gaat doordat er een nieuwe president aan de macht is gekomen. Ik moet toegeven dat het me echt een aantal hoofdstukken koste eer ik een beetje in het verhaal zat. Waar dit precies aan lag, daar kan ik mijn vinger niet op leggen, maar ik begreep een groot deel van de tijd even niet waar alles over ging. Ik denk dat een van de redenen hiervoor is dat ik gewend ben dat gedachten van personages cursief zijn gedrukt en dat was in dit verhaal niet het geval.
Ondanks de wat stroeve start zat ik op een gegeven moment goed in het verhaal en werd het ook echt spannend. Lizzie die zich weer een weg probeert terug te banen naar haar ouders, die zich in Frankrijk bevinden en de aandoenlijke A.I. Tricky die haar probeert te helpen. Ondertussen weet je, net als Lizzie, ook niet zeker of hij wel te vertrouwen is, maar ze heeft weinig keuze.
Het verhaal bevat flink wat plottwists waar ik altijd erg van hou, want je weet gewoon nooit helemaal zeker wat de waarheid is in een verhaal als Water en vooral wie er wel en niet te vertrouwen zijn. Het verhaal heeft dan ook een goede spanningsboog en weet je als lezer goed vast te houden.
Waar de stroeve start goed gemaakt wordt door een geweldig middenstuk verknalt het einde van het boek voor mij het hele verhaal, echter. Dit komt vooral omdat een van de personages de naam heeft van een bekende (Vlaamse) superheldin en dit trok me zo enorm uit het verhaal. Daar komt ook nog eens bij dat ik het einde echt een mega anticlimax vond, waardoor de impact van de hele reis van Lizzie een beetje teniet werd gedaan.
Water is een spannend jeugdboek, met veel spanning en goed uitgewerkte scifi elementen, zoals een dystopische wereld en augmented reality. Helaas schortte het er bij het begin en einde van het boek een beetje aan en daardoor kom ik uiteindelijk uit op 3 sterren. Lara Reims heeft een fijne, beeldende schrijfstijl en ik vond haar eerdere boekLucht echt geweldig, ik vind het dan ook jammer dat diezelfde vlieger niet opgaat voor dit boek. Ik had er toch net wat meer van verwacht.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Team internet bracht mission one tot een succesvol einde, maar betaalde daar een grote prijs voor. Ze moesten hun vriend achterlaten in de handen van aartsvijand en crimineel meesterbrein Medusa. Het valt hen zwaar om hun dagelijkse leven weer op te pikken, zonder te weten of hij nog in leven is.
Tegen alle orders van de staatsveiligheid in, beslissen de overgebleven leden om terug te keren naar T-Polis om hun teamgenoot te zoeken. Dit brengt hen opnieuw in de onvoorspelbare en spannende wereld van het internet. Daar ontdekken ze dat computerbugs nog nooit zo gevaarlijk waren.
Nadat ik van Team Internet: Mission Onehad genoten, leek het me erg leuk om verder te lezen hoe alles verder ging. Dit tweede deel pakt de draad dan ook weer op waar de eerste eindigt. Team Internet is opgeheven na hun eerste missie, die ze moesten bekopen met een hoge prijs. Joshua (of Navigator, zoals zijn nickname luidt) is door de aartsvijand van Team Internet gevangen genomen en ondanks dat ze dit niet mogen doen, zoeken de overgebleven leden van Team Internet een manier om hem uit de klauwen van deze schurk te redden, maar of het ze ooit nog gaat lukken zonder toegang tot Cookiez, de kwantumcomputer, kunnen ze onmogelijk terugkeren naar het internet.
Dit tweede deel in de reeks leest weer lekker makkelijk weg, maar het grote probleem waar ik de hele tijd mee zat is dat er bijzonder weinig gebeurd. Het boek heet Mission Two, maar het duurt uiteindelijk tot bijna de laatste hoofdstukken tot Team Internet eindelijk weer terug het internet op kan om hun verloren vriend te redden. De pacing van het verhaal is echt niet goed en ik merkte ook dat mijn interesse in het verhaal daardoor steeds maar weer verslapte. Door het gebrek aan vaart en ook spanning vond ik het dit keer echt een stuk minder leuk.
Het verhaal bestaat uit twee hoofdverhaallijnen, aan de ene kant volgen we Team Internet die hun best doen om weer de draad op te pakken na hun eerste missie, maar ook willen proberen om Navigator te redden. Aan de andere kant volgen we Navigator en Medusa, die laatste probeert dan ook de eerstgenoemde aan zijn kant te krijgen. Wat ik echter erg jammer vond was dat het zo lang duurt voor ze eindelijk weer op het internet komen, dat ik me echt afvroeg waarom dit allemaal zo lang heeft moeten duren. Het eerste deel van het verhaal had veel korter gekund, terwijl het laatste dan weer veel langer had gekund zodat er echt een avontuur was op het internet. Ik vind dat een gemiste kans.
Ik had heel erg gehoopt dat dit boek me hetzelfde “power rangers”-achtige gevoel zou geven als de eerste, maar helaas. En dit ligt absoluut niet aan de schrijfstijl, want het leest echt heerlijk vlot weg allemaal en ik was ook zo door het boek heen, maar het plot en de pacing laten voor mij helaas te veel te wensen over.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Storyland voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het leven, de liefde. Niets is hetzelfde zonder Rosalind. Dus heeft Niccolo de belangrijke taak op zijn schouders genomen om Olivia en Leonard te laten terugkeren naar het verleden om haar te redden. Maar het loopt niet zoals gehoopt. Kunnen ze Rosie en haar familie helpen? Zo komen onze tijdreizigers op verschillende plaatsen en inspannende situaties terecht. Een ook nu ligt een machtige, duisteren tovenaar op de loer om heksenzielen te stelen. Maar is die tovenaar echt zo machtig als iedereen beweerd?
Machtige wraak is het derde en laatste boek in de Heksenzielen trilogie. Een vlot geschreven verhaal waar je zo doorheen bent. Maja heeft een fijne schrijfstijl en de verhaallijn zit leuk in elkaar. Soms vond ik het wel wat te makkelijk hoe het verliep en werd dat voor mij persoonlijk wat ongeloofwaardig. Ik denk dat als het net wat meer zou zijn uitgediept en uitgewerkt zou zijn het al een stuk beter zou zijn. Maar dan alsnog is het zeker geen slecht verhaal en heb ik me absoluut vermaakt met het lezen ervan. Het boek gaat naadloos over in de vorige twee en al snel na het openslaan ervan zat ik alweer helemaal in het verhaal. De spanningsboog staat het hele verhaal hoog en houd je dan ook zeker in zijn greep. Je moet gewoon weten hoe het verder zal gaan en of ze die slechte tovenaar te pakken kunnen krijgen en…of ze hem zullen verslaan…
Wel zou het misschien voor de Nederlandse lezer wat lastiger kunnen zijn om alles te begrijpen omdat het nogal wat Vlaamse bewoordingen bevat. Maar een echt probleem kan ik het niet noemen, ik ging er vrij vlot doorheen, maar misschien dat dat lag aan dat ik wat Belgische kennissen en vrienden heb en dan ook wel gewend ben aan de Vlaamse manier van praten. Ben je dat niet gewend, dan kan het dus zijn dat je niet alles direct begrijpt wat er bedoeld wordt met dingen die er gezegd of gedaan worden in het boek.
Maar al met al, is dit zeker een leuke trilogie voor de jeugd. Het boek bevat een goede dosis spanning, romantiek, avontuur en magie.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: 1790. Intrige, moord, verraad. Frankrijk staat aan de rand van de afgrond. Hoe kan je een ander vertrouwen, als een foute beslissing je de kop kan kosten? Sophie’s leven verbrijzeld als haar ouders voor haar ogen worden doodgeschoten. De revolutionaire actiegroep De Vallois vecht voor gelijkheid tussen de klassen, de adellijke Sophie staat aan de verkeerde kant. Waarom spaart militair leider Jean dan toch haar leven en hoe kan ze het geheim dat haar vader haar toevertrouwde, verborgen houden voor haar verleidelijke redder? Jean krijgt opdracht Sophie te sparen. Hij snapt niet waarom zijn mysterieuze leider dat wil, maar is opgelucht dat hij de mooie Sophie niet hoeft om te leggen. Zij kan toch onmogelijk betrokken zijn bij haar vaders criminele activiteiten? Al snel blijkt zijn leider niet de enige te zijn die interesse heeft in het meisje. Waarom is zij zo belangrijk en hoe moet hij haar beschermen tegen zulke machtige vijanden?
De Vallois is de debuutroman van Iris de Lis. Ik heb iets met historische romans, dus ik wou het boek erg graag lezen. Heb er dan ook al best wat verslonden en hoopte dat dit boek bij ook meer zou leren over de geschiedenis en al zo meer. Maar al snel kwam ik erachter dat de personages zelf niet bestaan hebben en dat het verhaal fictief is. Dat vond ik wel wat jammer, want ik vind het juist zo gaaf dat in de meeste historische romans je ook echt best wat uit de geschiedenis leert en ook vaak wel dat de personen bestaan hebben. Maar goed, de Franse Revolutie heeft natuurlijk wel echt bestaan en dit verhaal speelt zich in deze tijd af. Ik vond het verhaal zeker wel vermakelijk en had het dan ook redelijk snel uit.
Er zit een duidelijke spanningsboog in het verhaal, want niet alleen vraagt Jean zich af waarom Sophie gespaard moest blijven en waarom zij in vredesnaam zo belangrijk is voor vele grote machthebbers, maar ook als lezer wil je daar al snel meer over weten. Sophie is zeker een sterk personage, die ik al snel mocht. Het verhaal leest prettig weg, al zitten er hier en daar wel wat fouten in de tekst en zinnen die niet helemaal soepel en vlekkeloos verlopen, die er makkelijk uitgehaald hadden kunnen zijn bij de redactieronde. Maar goed, dat wil niet zeggen dat een verhaal slecht is, want dat is het zeer zeker niet. Ik vond het zeker een leuk verhaal om te lezen en het einde is sterk. Ik ben dan ook hartstikke benieuwd wat deze schrijfster nog meer in haar mars heeft en zal dan ook zeker meer van haar willen lezen in de toekomst. Al hoop ik stiekem wel dat er dan wat meer “echte” informatie over de tijd van toen in zit, want als ik iets fijn vind is het wel om een historische roman te lezen en er dan ook echt iets van op te steken ook. Maar voor een debuut is deze zeker wel geslaagd en vraagt bij mij dan ook om meer 🙂
Toch raad ik het boek zeker aan om eens op te pakken en te gaan lezen. Lekker warm op de bank met een dekentje, poes of hond erbij en een warme kop thee (want ja, het is winter mensen).
Hartelijk dank aan Uitgeverij Storyland voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Amelie trekt zich graag terug op zolder en creëert een wereld tussen de boeken die daar een rustplaats vinden. Ze stuit op een boek, geschreven door Leandra Vandeven, dat nog aan haar moeder toebehoorde en waar ze haar hart in verliest. Op onverklaarbare wijze vertoont het boek een witte vlek. Om dit fenomeen te onderzoeken trekt Amelie naar antiquariaat ’t Boeksken, waar ze kennis maakt met de eigenaar Aaron. Met zijn hulp vindt ze meer werken van de raadselachtige auteur Leandra Vandeven, waarvan ieder spoor op een bepaald moment ophoudt. Ze is geïntrigeerd door de geheimzinnige schrijfster en duikt in haar verleden. Tijdens die zoektocht ontdekt ze dat er een band bestaat tussen de gravin Noemy de Borrelin en Leandra Vandeven, dat de personages berusten op mensen van vlees en bloed. Ze doet er alles aan om de zwijgzaamheid van de gravin te doorbreken, en ontdekt het bestaan van het zigeunermeisje Pepa. Na een hele zoektocht die haar doorheen Spanje leidt tot in het hart van de zigeunergemeenschap ontmoet Amelie de mooie Pepa en ontdekt het vreselijke geheim van Leandra en Noemy.
De cover van het boek doet al ietwat mysterieus aan, er staat een vrouw op die haar vinger voor haar mond houdt om iets of iemand tot zwijgen te brengen. Normaal ben ik geen fan van personages op de cover omdat die veel van de fantasie van een lezer kunnen wegnemen, maar deze keer had ik er minder last van. Het boek is namelijk erg mooi. Het wist me vanaf het begin te boeien en ik kreeg al snel een band met Amelie. Want net als haar snap ik zo goed hoe het is om je te verliezen in boeken en als je eenmaal een schrijver hebt ontdekt die je echt goed vind, wil je daar het liefste gewoon ook alles van lezen. Amelie gaat alleen wel heel wat verder dan alleen dat, ze is bijna geobsedeerd door de schrijfster en wil het fijne weten van wat er achter de brieven in het boek staan en wie zijn die personen waar over geschreven wordt? Ik vond haar persoonlijk wel heel erg ver gaan, maar dat nam de charme van dit verhaal absoluut niet weg. Ik vond het een zeer vermakelijk verhaal en had het ook in een rap tempo uitgelezen. Het verhaal zit gewoon echt goed in elkaar en steeds verder naar het einde toe beginnen alle draden bij elkaar te komen, al bleef ik wel met het gevoel zitten dat niet alles was beantwoord. Dus het zou kunnen dat er nog een vervolg aan komt misschien. Het lettertype is ontzettend fijn en ook het wisselen in de tijd was absoluut niet storend, het stond allemaal netjes aangegeven voor het hoofdstuk bestond en de brieven staan netjes schuin gedrukt. Je maakt het allemaal al lezende zelf mee lijkt het wel. Ook heeft Christel een hele fijne schrijfstijl waardoor je het boek maar lastig aan de kant kunt leggen en het liefste in een ruk door blijft lezen. Het is een mooi verhaal dat het zeker verdiend gelezen te worden 🙂
“Wie zijn geschiedenis niet kent, gaat blind door het leven.”
Hartelijk dank aan Uitgeverij De Crime Compagnie voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het kan met elke vrouw gebeuren. Denk nooit dat het jou niet treft. Na de dood van haar man komt Tessa David tegen. Ze is helemaal in de ban van haar nieuwe liefde en voelt zich sinds jaren weer springlevend. Maar dan blijkt David niet de charmante man te zijn die ze dacht dat hij was. Sterker nog, hij doet dingen met haar die ze helemaal niet wil. Aan hem ontsnappen lijkt onmogelijk, maar dan krijgt ze hulp uit onverwachte hoek…
Daar lag dan het nieuwste boek van Loes den Hollander op de stoep, wat was ik hier razend nieuwsgierig naar. Loes is niet meer weg te denken uit het thriller genre en een gevierd en bekend schrijver van eigen bodem.
Zodra je begint met lezen zit je al gelijk middenin het verhaal en dat is er niet een voor mensen met een zwakke maag. Want pfoeh, heftig en ik heb het ook echt even weggelegd, omdat ik heel even wou bijkomen van wat ik las. Wel wil je weten hoe het verder gaat, want loopt het goed af met Tessa. Ik leefde zo met haar mee gewoon. Toch merkte ik wel dat mijn PTSS opspeelde af en toe tijdens het lezen, want het is gewoon echt wel heftig wat er allemaal gebeurd en ik heb in het verleden niet echt toffe dingen mee gemaakt. Dus pfoeh, het kwam wel even binnen. Al zal het ook zeker binnenkomen bij de lezers die zelf geen verleden met misbruik e.d hebben gehad. Loes heeft met dit boek een onderwerp gekozen dat je echt aangrijpt en het liefste zou je tegen Tessa willen schreeuwen dat ze bepaalde personen niet moet vertrouwen en naar haar innerlijke stem moet luisteren. Het verhaal is goed neergezet en ook zeker belangrijk dat het geschreven is , want dit soort dingen komen vaker voor dan wat men denkt. Kijk alleen maar naar wat er nu speelt rondom The Voice…het is niet iets waarvan vrouwen (en ook mannen) moeten denken dat het hun nooit zal overkomen. Ik vind het absoluut goed dat Loes het onderwerp niet schuwt en ze heeft het verhaal eromheen ook goed uitgewerkt. Was het mijn favo thriller die ik ooit gelezen heb, nee, dat zeker niet. Maar het verhaal zit echt goed in elkaar. De karakters zijn goed neergezet en de rode lijn van waarschuwing dat men dit soort onderwerpen wel terdege serieus moet nemen is ontzettend goed gedaan. Dit is geen boek dat je na het lezen zo naast je neerlegt en gelijk een ander boek uit je kast laat pakken. Het grijpt echt aan en blijft je bij.
“Het kan iedereen overkomen, Tessa. Het maakt niet uit of je jong of oud, hoog of laag opgeleid, dun of dik bent, iedereen kan de verkeerde tegenkomen en slachtoffer worden.”
Het boek leest vlot weg al kreeg ik het gevoel dat het een fellere ondertoon heeft dan eerdere boeken die door haar geschreven zijn. Dit bedoel ik niet verkeerd, hoor, maar je merkt dat het toch net wat anders is dan de anderen. Natuurlijk ook niet zo gek met wat Loes de laatste tijd heeft meegemaakt ook. Maar dan nog, het blijft een onvervalste thriller van Loes, de hoofdstukken zijn fijn kort en het heeft een prettig lettertype. De spanningsboog is van begin tot het einde voelbaar. Het is zeker een goed boek, heftig en spannend en je wilt het gewoon uitlezen en ik raad het dan ook zeker aan, maar niet aan mensen met een heavy verleden, want daarvoor kan het, ben ik persoonlijk bang voor, toch onbedoeld teveel triggeren.
The Book Dragon's Nook 