Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Hamley hoort op een dag Viola en haar ouders praten over een uitstap naar het pretpark. Ook de honden Kasper en Kamiel mogen mee. Hamley reist stiekem met haar baasjes en haar hondenvrienden mee. In het pretpark geniet ze met volle teugen van haar nieuwe avontuur, tot ze plots haar baasjes kwijtraakt. Hoe geraakt ze nu nog thuis?
En daar was dan alweer het derde boek over het avontuurlijke en schattige zwarte katje Hamley. Een heerlijke jeugdserie, die eigenlijk ieder kind gewoon moet lezen als je dat nog niet gedaan hebt. Ook dit boekje zit weer boordevol kattig avontuur en wat was het weer genieten om met Hamley mee op stap te mogen. De schrijfstijl van Sandra J. Paul heeft mij jaren geleden al voor zich weten te winnen, want wat kan deze schrijver ontzettend goed schrijven en niet alleen dat, ze is ook echt een manusje van alles, want ze schrijft voor ieder wat wils. Zoals dus inderdaad deze serie over dit geweldige katje. Ik ben verliefd op het beestje, eerlijk waar. Want wat is ze heerlijk eigenwijs en avontuurlijk, precies zoals je van een kitten verwacht. In dit verhaal maakt ze het stiekem wel heel erg bont door zomaar tegen iedereens waarschuwing in achter haar baasjes en hondenvrienden aan naar het Pretpark te gaan…Want laten we eerlijk wezen, iedereen weet dat dat niet bepaald de meest veilige plek voor een kat is, laat staan een kitten.
Maar Hamley zou haarzelf niet zijn als ze het er waanzinnig naar haar zin zou hebben en oprecht kan genieten, maar dat houdt op een gegeven moment toch op…want na een tijdje raakt ze haar baasjes en haar hondenvriendjes kwijt in het park en weet ze totaal niet hoe nu nog thuis te komen…Zomaar aan de honden die daar lopen de weg vragen blijkt ook al geen succes, het zijn namelijk niet zulke lieve dieren naar katten toe als dat Kamiel en Kasper dat zijn. Gaat het Hamley lukken om zich ook uit deze penarie weten te redden?
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Joost, Karlijn en Jeffrey zitten bij elkaar in de klas en hebben samen De Torenclub opgericht, Na jaren niets van zijn vader te hebben vernomen, krijgt Jeffrey ineens een telefoontje. Zijn vader verkeert in nood en is op zoek naar “de vijfde codex”, een eeuwenoud Maya manuscript waarin misschien wel de vindplaats van een oud en zeer machtig, maar gevaarlijk voorwerp beschreven is. Samen met Joosts vader en de leden van De Torenclub reist Jeffrey af naar Mexico, maar zijn vader blijkt onvindbaar. Ze worden op de hielen gezeten door een geheim genootschap dat ook op zoek is naar het mysterieuze voorwerp. Lukt het Jeffrey, Joost en Karlijn om Jeffreys vader levend terug te vinden en een ramp te voorkomen?
In dit tweede deel van De Torenclub is er weer genoeg te beleven voor de lezers. Het verhaal zit boordevol actie en spanning en het leest weg als een trein. Wel had ik af en toe zoiets van…okay dit gaat wel heel erg makkelijk en niet heel erg geloofwaardig, maar toch was dat niet een storend iets. Het is per slot van rekening gewoon een ontzettend leuk en spannend verhaal voor de jeugd en denk niet dat die zich daar ook maar een moment aan zouden storen 🙂 Het verveelt geen moment en zit boordevol mysterie, gevaren, spanning en volop avontuur. De personages zijn goed uitgewerkt en je kan dan ook echt een band met ze krijgen tijdens het lezen.
Marianne van der Wal heeft een fijne en vlotte schrijfstijl, wat ervoor zorgt dat je in no time door het boek heen bent, al heeft dit ook echt wel te maken met dat je gewoon wilt weten hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen en wat De Torenclub allemaal nog meer te wachten staat. Wat ik erg gaaf vond was dat het over de Maya’s ging, ik blijf dat persoonlijk echt zo interessant vinden en mijn aandacht wordt toch vaak naar boeken en al getrokken waar het daarover gaat. En hoe leuk is het dan dat er nu ook een jeugdboek over is. Het verhaal is heel beeldend geschreven, waardoor je alles heel makkelijk in gedachten tot leven ziet komen en ik kan het daarom ook zeer zeker aanraden om te gaan lezen. Maar pas op…deze serie is verslavend leuk! 😀 Dus hou jij van een spannend avonturenverhaal, ga dan zeker dit boek lezen!
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Doordat ze is opgevoed door een oude waarzegster in het Zwarte Woud, heeft Rune twee waardevolle lessen geleerd: neem alleen uit het woud wat je echt nodig hebt en kijk nooit, maar dan ook echt nooit iemand in de ogen in het dorp. Want lang geleden is er iets vreselijks gebeurd in het bos…en nu spoken de fluisteringen van een bruut omgekomen moeder met een geheim daar rond. Rune wordt gedwongen om alles wat ze ooit heeft gekend te ontvluchten en hoort al snel over een erfenis waar ze aan verbonden is; eentje die doordrenkt is met angst, hekserij en moord. Een geboorterecht dat verder reikt dan het graf en doordringt tot in het woud, waar Rune niet langer veilig is.
De omslag van het boek sprak me gelijk toen ik het in handen had gelijk aan, natuurlijk nog steeds geen groot fan van personages op de cover, maar het gehele plaatje roept iets mysterieus op en het lettertype waarin de titel van het boek is geschreven is zo pretty. Dan de achterkant van het boek, want oh my.. ik vind het echt prachtig, de tekening zou zo uit een waar Book of Shadows kunnen zijn gekomen en ik vind het echt ontzettend mooi, zit er zelfs aan te denken het te gaan natekenen voor mijn eigen magisch dagboek 🙂 Maar dan draait het uiteindelijk natuurlijk om het verhaal.
Ik hou van boeken over hekserij, zowel de fictieve verhalen als de non fictie en leerzame verhalen. Dus het kon niet anders dan dat ik dit boek gewoon moest lezen natuurlijk. En ik heb er werkelijk geen seconde spijt van. Want wat is dit een goed boek, nee niet lief en schattig, dat zeker niet. Want Rune haar leven is verre van makkelijk te noemen. Ze leeft met haar voogdes Matilde in het Zwarte Woud, Matilde is een waarzegster en heler, dit echter allemaal onder nogal geheime omstandigheden want de tijd waarin Rune leeft is in 1627…de tijd dat de heksenvervolgingen nog in volle gang waren. Rune wordt gek van de stem die haar continu blijft volgen en haar biologische moeder blijkt te zijn, ze wil dolgraag meer leren over de rituelen die Matilde houdt, maar daarvan wordt ze afgescheiden en dat vind ze ontzettend oneerlijk. En dan op een dag gebeurt er iets verschrikkelijks en Rune haar hele leven staat volledig op haar kop. Niets is meer zoals zij het kende en ze zal moeten vluchten. Maar hoe kun je volledig vluchten als je niet weet wat je allemaal te wachten staat en waar je eigenlijk heen moet. Ze is onzeker en zal zelfstandig moeten leren wat haar krachten zijn en hoe die te gebruiken naar eer en geweten. Gaat dit haar lukken of wordt de steeds duister wordende wereld van het dorp naast het Zwarte Woud haar dan toch fataal?
Ik heb echt genoten van dit verhaal, zoals de schrijfster in haar “noot” van het boek al vermeldt is dit verhaal niet op waarheden berust, maar de plaatsnamen, rivieren, steden en kastelen bestaan nog altijd echt in het Duitsland van nu. Ik vind het echt ontzettend goed dat er in dit boek geschreven wordt over de waanzin van de heksenvervolgingen. Veel mensen denken vaak inderdaad alleen aan het Amerikaanse Salem of aan Engeland als het daarom gaat, maar deze verschrikkelijke gebeurtenissen hebben over de gehele wereld plaats gevonden (en zijn in sommige delen van de wereld nog steeds aan de gang zelfs). Beieren Duitsland was een van de plekken in Europa waar de grootste en meeste heksenprocessen hebben plaatsgevonden en streep ook echt Nederland niet weg. Het was een volle eeuw vol verschrikkingen voor bovenal vrouwen, maar ook kinderen, mannen en vele dieren kwamen om in de idioterie die de massahysterie toentertijd veroorzaakte. Er werd geen recht gedaan, er werd niet eens eerlijk gekeken of iemand wel schuldig was. En dat vind ik ontzettend goed naar voren gebracht worden in dit boek. Is het leuk om over dingen te lezen die de mensheid anderen heeft aangedaan, nee, want het liefste zou je willen dat het nooit heeft plaats gevonden. Maar is het belangrijk dat er nog altijd aandacht aan wordt besteed, ja! Zeker weten, want alleen dan kan men (hopelijk) leren van de fouten en de idioterie die er heeft plaats gevonden en zal dit niet weer gebeuren. Dit boek geeft echt op een niet al te heftige manier in fictieve vorm weer hoe het er toentertijd aan toe kon gaan, maar ook zitten er zeker hele mooie delen in het boek. Zoals de kracht van het vertrouwen, vriendschap en het leven met en naar de natuur. Wijze lessen waar elk mens, heks of niet, echt veel aan zou kunnen hebben. Ik raad dit boek dan ook echt zeker aan om te gaan lezen en hoop in de toekomst ook zeker meer van Jennifer Murgia te zullen lezen.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Na een lange winter staat Hamley te trappelen om een nieuw avontuur te beleven. Haar wens wordt al snel vervuld. Het gezin waar Hamley woont, krijgt nieuwe buren. Meizi, Lin en Wen komen uit China. Tijdens een etentje vertellen ze honderduit over het Chinees Nieuwjaar en over draken. Voor ze gaat slapen wenst Hamley dat ze ooit een echte draak zal zien. Wanneer ze wakker wordt, zit ze in het mysterieuze oude China. En dan vindt ze een drakenei.
En daar was dan weer een nieuw avontuur van het ontzettend nieuwsgierige, maar oh zo schattige zwarte katje Hamley. Soms heb je dat als volwassene gewoon even nodig, een leuk jeugdboek, gewoon even lekker ontspannen en hardop lachen, geen serieus gedoe maar gewoon echt even genieten. En wat had ik daar echt even behoefte aan toen ik dit boekje las. Werkte het? Absoluut, Hamley heeft me van het de eerste tot aan de allerlaatste bladzijde zorgeloos doen genieten en wat heb ik gelachen om de streken van het jonge katje. Je zou bijna jaloers worden op wat zij allemaal meemaakt.
Ik vond het echt weer een superleuk verhaal en weet zeker dat velen met mij dit gevoel zullen delen. Sandra heeft een ontzettend leuke en vloeiende schrijfstijl waardoor je snel in het verhaal zit en je alles voor je ogen tot leven ziet komen. En dat is toch wel wat je wilt in een boek voor kinderen. Zeker dat Hamley genoeg kindjes nieuwsgierig gaat maken naar draken en hun ook zulke gave avonturen wil gaan laten meemaken. Niet alleen is dit boekje ontzettend leuk om zelf te lezen, maar zou ook goed als voorleesverhaal gebruikt kunnen worden. Het verhaaltje is leuk en spannend en houd je van begin tot einde geboeid. Maar wees gewaarschuwd, na het lezen van een van de avonturen van Hamley, wil je ze allemaal lezen. Dus zorg dat je tijd ervoor vrij maakt, hahaha.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Storyland voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het leven, de liefde. Niets is hetzelfde zonder Rosalind. Dus heeft Niccolo de belangrijke taak op zijn schouders genomen om Olivia en Leonard te laten terugkeren naar het verleden om haar te redden. Maar het loopt niet zoals gehoopt. Kunnen ze Rosie en haar familie helpen? Zo komen onze tijdreizigers op verschillende plaatsen en inspannende situaties terecht. Een ook nu ligt een machtige, duisteren tovenaar op de loer om heksenzielen te stelen. Maar is die tovenaar echt zo machtig als iedereen beweerd?
Machtige wraak is het derde en laatste boek in de Heksenzielen trilogie. Een vlot geschreven verhaal waar je zo doorheen bent. Maja heeft een fijne schrijfstijl en de verhaallijn zit leuk in elkaar. Soms vond ik het wel wat te makkelijk hoe het verliep en werd dat voor mij persoonlijk wat ongeloofwaardig. Ik denk dat als het net wat meer zou zijn uitgediept en uitgewerkt zou zijn het al een stuk beter zou zijn. Maar dan alsnog is het zeker geen slecht verhaal en heb ik me absoluut vermaakt met het lezen ervan. Het boek gaat naadloos over in de vorige twee en al snel na het openslaan ervan zat ik alweer helemaal in het verhaal. De spanningsboog staat het hele verhaal hoog en houd je dan ook zeker in zijn greep. Je moet gewoon weten hoe het verder zal gaan en of ze die slechte tovenaar te pakken kunnen krijgen en…of ze hem zullen verslaan…
Wel zou het misschien voor de Nederlandse lezer wat lastiger kunnen zijn om alles te begrijpen omdat het nogal wat Vlaamse bewoordingen bevat. Maar een echt probleem kan ik het niet noemen, ik ging er vrij vlot doorheen, maar misschien dat dat lag aan dat ik wat Belgische kennissen en vrienden heb en dan ook wel gewend ben aan de Vlaamse manier van praten. Ben je dat niet gewend, dan kan het dus zijn dat je niet alles direct begrijpt wat er bedoeld wordt met dingen die er gezegd of gedaan worden in het boek.
Maar al met al, is dit zeker een leuke trilogie voor de jeugd. Het boek bevat een goede dosis spanning, romantiek, avontuur en magie.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: 1790. Intrige, moord, verraad. Frankrijk staat aan de rand van de afgrond. Hoe kan je een ander vertrouwen, als een foute beslissing je de kop kan kosten? Sophie’s leven verbrijzeld als haar ouders voor haar ogen worden doodgeschoten. De revolutionaire actiegroep De Vallois vecht voor gelijkheid tussen de klassen, de adellijke Sophie staat aan de verkeerde kant. Waarom spaart militair leider Jean dan toch haar leven en hoe kan ze het geheim dat haar vader haar toevertrouwde, verborgen houden voor haar verleidelijke redder? Jean krijgt opdracht Sophie te sparen. Hij snapt niet waarom zijn mysterieuze leider dat wil, maar is opgelucht dat hij de mooie Sophie niet hoeft om te leggen. Zij kan toch onmogelijk betrokken zijn bij haar vaders criminele activiteiten? Al snel blijkt zijn leider niet de enige te zijn die interesse heeft in het meisje. Waarom is zij zo belangrijk en hoe moet hij haar beschermen tegen zulke machtige vijanden?
De Vallois is de debuutroman van Iris de Lis. Ik heb iets met historische romans, dus ik wou het boek erg graag lezen. Heb er dan ook al best wat verslonden en hoopte dat dit boek bij ook meer zou leren over de geschiedenis en al zo meer. Maar al snel kwam ik erachter dat de personages zelf niet bestaan hebben en dat het verhaal fictief is. Dat vond ik wel wat jammer, want ik vind het juist zo gaaf dat in de meeste historische romans je ook echt best wat uit de geschiedenis leert en ook vaak wel dat de personen bestaan hebben. Maar goed, de Franse Revolutie heeft natuurlijk wel echt bestaan en dit verhaal speelt zich in deze tijd af. Ik vond het verhaal zeker wel vermakelijk en had het dan ook redelijk snel uit.
Er zit een duidelijke spanningsboog in het verhaal, want niet alleen vraagt Jean zich af waarom Sophie gespaard moest blijven en waarom zij in vredesnaam zo belangrijk is voor vele grote machthebbers, maar ook als lezer wil je daar al snel meer over weten. Sophie is zeker een sterk personage, die ik al snel mocht. Het verhaal leest prettig weg, al zitten er hier en daar wel wat fouten in de tekst en zinnen die niet helemaal soepel en vlekkeloos verlopen, die er makkelijk uitgehaald hadden kunnen zijn bij de redactieronde. Maar goed, dat wil niet zeggen dat een verhaal slecht is, want dat is het zeer zeker niet. Ik vond het zeker een leuk verhaal om te lezen en het einde is sterk. Ik ben dan ook hartstikke benieuwd wat deze schrijfster nog meer in haar mars heeft en zal dan ook zeker meer van haar willen lezen in de toekomst. Al hoop ik stiekem wel dat er dan wat meer “echte” informatie over de tijd van toen in zit, want als ik iets fijn vind is het wel om een historische roman te lezen en er dan ook echt iets van op te steken ook. Maar voor een debuut is deze zeker wel geslaagd en vraagt bij mij dan ook om meer 🙂
Toch raad ik het boek zeker aan om eens op te pakken en te gaan lezen. Lekker warm op de bank met een dekentje, poes of hond erbij en een warme kop thee (want ja, het is winter mensen).
Hartelijk dank aan Uitgeverij Storyland voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Amelie trekt zich graag terug op zolder en creëert een wereld tussen de boeken die daar een rustplaats vinden. Ze stuit op een boek, geschreven door Leandra Vandeven, dat nog aan haar moeder toebehoorde en waar ze haar hart in verliest. Op onverklaarbare wijze vertoont het boek een witte vlek. Om dit fenomeen te onderzoeken trekt Amelie naar antiquariaat ’t Boeksken, waar ze kennis maakt met de eigenaar Aaron. Met zijn hulp vindt ze meer werken van de raadselachtige auteur Leandra Vandeven, waarvan ieder spoor op een bepaald moment ophoudt. Ze is geïntrigeerd door de geheimzinnige schrijfster en duikt in haar verleden. Tijdens die zoektocht ontdekt ze dat er een band bestaat tussen de gravin Noemy de Borrelin en Leandra Vandeven, dat de personages berusten op mensen van vlees en bloed. Ze doet er alles aan om de zwijgzaamheid van de gravin te doorbreken, en ontdekt het bestaan van het zigeunermeisje Pepa. Na een hele zoektocht die haar doorheen Spanje leidt tot in het hart van de zigeunergemeenschap ontmoet Amelie de mooie Pepa en ontdekt het vreselijke geheim van Leandra en Noemy.
De cover van het boek doet al ietwat mysterieus aan, er staat een vrouw op die haar vinger voor haar mond houdt om iets of iemand tot zwijgen te brengen. Normaal ben ik geen fan van personages op de cover omdat die veel van de fantasie van een lezer kunnen wegnemen, maar deze keer had ik er minder last van. Het boek is namelijk erg mooi. Het wist me vanaf het begin te boeien en ik kreeg al snel een band met Amelie. Want net als haar snap ik zo goed hoe het is om je te verliezen in boeken en als je eenmaal een schrijver hebt ontdekt die je echt goed vind, wil je daar het liefste gewoon ook alles van lezen. Amelie gaat alleen wel heel wat verder dan alleen dat, ze is bijna geobsedeerd door de schrijfster en wil het fijne weten van wat er achter de brieven in het boek staan en wie zijn die personen waar over geschreven wordt? Ik vond haar persoonlijk wel heel erg ver gaan, maar dat nam de charme van dit verhaal absoluut niet weg. Ik vond het een zeer vermakelijk verhaal en had het ook in een rap tempo uitgelezen. Het verhaal zit gewoon echt goed in elkaar en steeds verder naar het einde toe beginnen alle draden bij elkaar te komen, al bleef ik wel met het gevoel zitten dat niet alles was beantwoord. Dus het zou kunnen dat er nog een vervolg aan komt misschien. Het lettertype is ontzettend fijn en ook het wisselen in de tijd was absoluut niet storend, het stond allemaal netjes aangegeven voor het hoofdstuk bestond en de brieven staan netjes schuin gedrukt. Je maakt het allemaal al lezende zelf mee lijkt het wel. Ook heeft Christel een hele fijne schrijfstijl waardoor je het boek maar lastig aan de kant kunt leggen en het liefste in een ruk door blijft lezen. Het is een mooi verhaal dat het zeker verdiend gelezen te worden 🙂
“Wie zijn geschiedenis niet kent, gaat blind door het leven.”
Hartelijk dank aan Uitgeverij De Crime Compagnie voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het kan met elke vrouw gebeuren. Denk nooit dat het jou niet treft. Na de dood van haar man komt Tessa David tegen. Ze is helemaal in de ban van haar nieuwe liefde en voelt zich sinds jaren weer springlevend. Maar dan blijkt David niet de charmante man te zijn die ze dacht dat hij was. Sterker nog, hij doet dingen met haar die ze helemaal niet wil. Aan hem ontsnappen lijkt onmogelijk, maar dan krijgt ze hulp uit onverwachte hoek…
Daar lag dan het nieuwste boek van Loes den Hollander op de stoep, wat was ik hier razend nieuwsgierig naar. Loes is niet meer weg te denken uit het thriller genre en een gevierd en bekend schrijver van eigen bodem.
Zodra je begint met lezen zit je al gelijk middenin het verhaal en dat is er niet een voor mensen met een zwakke maag. Want pfoeh, heftig en ik heb het ook echt even weggelegd, omdat ik heel even wou bijkomen van wat ik las. Wel wil je weten hoe het verder gaat, want loopt het goed af met Tessa. Ik leefde zo met haar mee gewoon. Toch merkte ik wel dat mijn PTSS opspeelde af en toe tijdens het lezen, want het is gewoon echt wel heftig wat er allemaal gebeurd en ik heb in het verleden niet echt toffe dingen mee gemaakt. Dus pfoeh, het kwam wel even binnen. Al zal het ook zeker binnenkomen bij de lezers die zelf geen verleden met misbruik e.d hebben gehad. Loes heeft met dit boek een onderwerp gekozen dat je echt aangrijpt en het liefste zou je tegen Tessa willen schreeuwen dat ze bepaalde personen niet moet vertrouwen en naar haar innerlijke stem moet luisteren. Het verhaal is goed neergezet en ook zeker belangrijk dat het geschreven is , want dit soort dingen komen vaker voor dan wat men denkt. Kijk alleen maar naar wat er nu speelt rondom The Voice…het is niet iets waarvan vrouwen (en ook mannen) moeten denken dat het hun nooit zal overkomen. Ik vind het absoluut goed dat Loes het onderwerp niet schuwt en ze heeft het verhaal eromheen ook goed uitgewerkt. Was het mijn favo thriller die ik ooit gelezen heb, nee, dat zeker niet. Maar het verhaal zit echt goed in elkaar. De karakters zijn goed neergezet en de rode lijn van waarschuwing dat men dit soort onderwerpen wel terdege serieus moet nemen is ontzettend goed gedaan. Dit is geen boek dat je na het lezen zo naast je neerlegt en gelijk een ander boek uit je kast laat pakken. Het grijpt echt aan en blijft je bij.
“Het kan iedereen overkomen, Tessa. Het maakt niet uit of je jong of oud, hoog of laag opgeleid, dun of dik bent, iedereen kan de verkeerde tegenkomen en slachtoffer worden.”
Het boek leest vlot weg al kreeg ik het gevoel dat het een fellere ondertoon heeft dan eerdere boeken die door haar geschreven zijn. Dit bedoel ik niet verkeerd, hoor, maar je merkt dat het toch net wat anders is dan de anderen. Natuurlijk ook niet zo gek met wat Loes de laatste tijd heeft meegemaakt ook. Maar dan nog, het blijft een onvervalste thriller van Loes, de hoofdstukken zijn fijn kort en het heeft een prettig lettertype. De spanningsboog is van begin tot het einde voelbaar. Het is zeker een goed boek, heftig en spannend en je wilt het gewoon uitlezen en ik raad het dan ook zeker aan, maar niet aan mensen met een heavy verleden, want daarvoor kan het, ben ik persoonlijk bang voor, toch onbedoeld teveel triggeren.
Hartelijk dank aan Uitgeverij de Crime Compagnie voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Op de IC-afdeling waar verpleegkundige Maud werkt, ligt een man in coma. Niemand weet wie hij is. De rechercheur die belast is met het onderzoek, regelt een item over de onbekende man in Opsporing Verzocht, waarna een getuige zich meldt. Maar voor deze vrouw gehoord kan worden, overlijdt ze. Als er dan ook nog eens onverklaarbare dingen op de afdeling gebeuren, begint Maud te vermoeden dat iemand haar patient dood wil. Maar wie? En waarom?
Okay, ik kan hier lang en breed over praten, maar dit boek vond ik dus echt gewoon waanzinnig goed! Loved it. Begon erin te lezen en had het dan ook binnen no time uit, wegleggen leek gewoon geen optie. De karakters zijn sterk en goed neergezet en het verhaal staat boordevol spanning. Want wie is die man die Maud “Tom” noemt en wat is er in vredesnaam allemaal aan de hand rondom zijn persoon. Als je denkt te weten hoe het in elkaar zit, is er wel weer een plottwist die je weer aan het twijfelen brengt. De spanningsboog is hoog in het verhaal en daar hou ik zo van. Als ik een thriller lees wil ik ook echt dat het echt spannend is en dat ik onderhand het puntje van mijn stoel verslijt met hoe ik erop zit tijdens het lezen. Deze kwam daar absoluut in de buurt en ik heb het dan ook echt met veel plezier gelezen.
“Ik weet niet of je ooit nog wakker wordt, maar als dat mocht gebeuren en bij God, dat wens ik met heel mijn hart, dan zal je ergste nachtmerrie beginnen.”
Linda Jansma heeft een ontzettend fijne, vloeiende en vlotte schrijfstijl. Vanaf het moment dat ik erin begon zat ik al helemaal in het verhaal, dat zo ontzettend goed is neergezet. Misschien vond ik sommige dingen wel een beetje apart en niet kunnen, maar hey, het is fictie dus why not?! Maar overall vond ik het echt een ontzettend goed boek. Ik kan het dan ook zeker aan de thriller fans aanraden om dit boek te kopen en maak alsjeblieft even tijd ervoor vrij, want als je eenmaal in dit boek begint wil je het echt niet meer wegleggen tot het uit is. Ik kijk zeker uit naar volgende boeken van Linda haar hand, want met dit boek heeft ze me zo ontzettend nieuwsgierig gemaakt naar met wat voor verhalen ze nog meer kan gaan komen 🙂
“Het voelde goed om te weten dat je macht had. Macht over een ander. Macht om te beslissen over leven en dood. ”
Hartelijk dank aan Uitgeverij Godijn Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het orakel heeft gesproken. Alle paden leiden naar het oosten, Shutai jaagt zijn begeerde draagsteen na, Vohan zoekt zijn weg naar Imrochran en Vantraxis arriveert aan het hof van de barbarenkoning Hyrath. Ook de geplaagde Emerin zet haar zinnen op een reis oostwaarts. Om de laatste wens van een oude vriend te eren, waagt ze zich aan de beklimming van het hoogste gebergte dat Valtada rijk is. Wat voor geheimen wachten haar tussen die besneeuwde pieken? In “Prinsessen van het oosten” ligt het accent op de Nara-rijken Lundog en Gashdan. Sturen zij aan op een conflict met het westen of is de dreigende Gordeloorlog slechts een facet in een veel groter plan?
Prinsessen van het oosten is alweer het vierde deel in de High Fantasy serie Valtada – De Kronieken van Azeria van Garvin Pouw. Ik ben van deze wereld gaan houden, ondanks dat ik blijf vallen over dat het lettertype te klein is om me echt lekker op het lezen te kunnen concentreren. Maar de worldbuilding, het verhaal en de personages die deze prachtige wereld met zich meebrengt zijn absoluut geweldig neergezet. In elk deel uit de serie leer je de personages weer beter kennen, wat zijn hun drijfveren, hoe zitten ze in elkaar en wat maakt hun tot de personen die ze zijn. Het maakt ze echt en dat vind ik altijd zo fijn als dat gebeurt tijdens het lezen. Niet elke schrijver heeft dat in zich om de personages voor je ogen tot leven te laten komen natuurlijk. Toch had ik er deze keer langer dan anders voor nodig voordat ik echt in het verhaal zat, niet dat het slecht was, dat absoluut niet, maar het ging een stuk moeizamer dan normaal. Misschien dat dat ook ligt aan dat de wereld toch net iets anders was, waardoor ik weer aan nieuwe dingen moest wennen en de manier van schrijven af en toe wat stroever liep qua bewoordingen. Maar dan nog is het echt wel een goed verhaal en heb ik mezelf er gewoon toe gezet om door te lezen. Na een tijdje kwam ik dan toch echt in het verhaal en voelde me dan wel echt erin gezogen worden. Waarna het me niet meer losliet tot de laatste bladzijde.
“Dat er niemand is, maakt een plaats als deze nog niet vrij van gevaar.”
Ik vond het boek zeker vermakelijk en heb er absoluut van genoten, maar zoals ik al eerder zei blijft het lettertype me heel erg tegenstaan, het is gewoon net iets te klein om echt lekker weg te lezen. Ik kreeg snel last van vermoeide ogen waardoor ik het boek moest wegleggen, wat ik eigenlijk helemaal niet wou omdat ik het liefste gewoon verder was gaan lezen. Dus ja, dat vond ik echt wel weer jammer. Ondanks dat de start van het boek voor mij niet echt lekker soepel ging, maakte het verhaal dat verderop absoluut weer goed. Avontuur alom en je moet en zal gewoon weten hoe het verder gaat en zal gaan in de volgende delen. De boeken van Garvin zijn zeker aanraders voor de High Fantasy liefhebbers. Wel zou een bookseat aan te raden zijn, omdat de boeken vrij zwaar zijn en je dat na een tijd lezen wel gaat voelen in je polsen. Dus ik zou zeggen schaf die er lekker bij aan of maak er zelf eentje en verlies je daarna in de Valtada wereld en have fun!
“Weet je wat het is, Ferren? Pas wanneer je de dingen kwijtraakt, besef je wat ze voor je betekenen, vooral de kleine dingen. Dingen die je in het normale leven voor lief neemt. Je ziet pas de waarde van ademhalen wanneer je stikt. De waarde van een zonsopkomst wanneer de zon niet terugkeert.”
The Book Dragon's Nook 