Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Hamley hoort op een dag Viola en haar ouders praten over een uitstap naar het pretpark. Ook de honden Kasper en Kamiel mogen mee. Hamley reist stiekem met haar baasjes en haar hondenvrienden mee. In het pretpark geniet ze met volle teugen van haar nieuwe avontuur, tot ze plots haar baasjes kwijtraakt. Hoe geraakt ze nu nog thuis?
En daar was dan alweer het derde boek over het avontuurlijke en schattige zwarte katje Hamley. Een heerlijke jeugdserie, die eigenlijk ieder kind gewoon moet lezen als je dat nog niet gedaan hebt. Ook dit boekje zit weer boordevol kattig avontuur en wat was het weer genieten om met Hamley mee op stap te mogen. De schrijfstijl van Sandra J. Paul heeft mij jaren geleden al voor zich weten te winnen, want wat kan deze schrijver ontzettend goed schrijven en niet alleen dat, ze is ook echt een manusje van alles, want ze schrijft voor ieder wat wils. Zoals dus inderdaad deze serie over dit geweldige katje. Ik ben verliefd op het beestje, eerlijk waar. Want wat is ze heerlijk eigenwijs en avontuurlijk, precies zoals je van een kitten verwacht. In dit verhaal maakt ze het stiekem wel heel erg bont door zomaar tegen iedereens waarschuwing in achter haar baasjes en hondenvrienden aan naar het Pretpark te gaan…Want laten we eerlijk wezen, iedereen weet dat dat niet bepaald de meest veilige plek voor een kat is, laat staan een kitten.
Maar Hamley zou haarzelf niet zijn als ze het er waanzinnig naar haar zin zou hebben en oprecht kan genieten, maar dat houdt op een gegeven moment toch op…want na een tijdje raakt ze haar baasjes en haar hondenvriendjes kwijt in het park en weet ze totaal niet hoe nu nog thuis te komen…Zomaar aan de honden die daar lopen de weg vragen blijkt ook al geen succes, het zijn namelijk niet zulke lieve dieren naar katten toe als dat Kamiel en Kasper dat zijn. Gaat het Hamley lukken om zich ook uit deze penarie weten te redden?
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Joost, Karlijn en Jeffrey zitten bij elkaar in de klas en hebben samen De Torenclub opgericht, Na jaren niets van zijn vader te hebben vernomen, krijgt Jeffrey ineens een telefoontje. Zijn vader verkeert in nood en is op zoek naar “de vijfde codex”, een eeuwenoud Maya manuscript waarin misschien wel de vindplaats van een oud en zeer machtig, maar gevaarlijk voorwerp beschreven is. Samen met Joosts vader en de leden van De Torenclub reist Jeffrey af naar Mexico, maar zijn vader blijkt onvindbaar. Ze worden op de hielen gezeten door een geheim genootschap dat ook op zoek is naar het mysterieuze voorwerp. Lukt het Jeffrey, Joost en Karlijn om Jeffreys vader levend terug te vinden en een ramp te voorkomen?
In dit tweede deel van De Torenclub is er weer genoeg te beleven voor de lezers. Het verhaal zit boordevol actie en spanning en het leest weg als een trein. Wel had ik af en toe zoiets van…okay dit gaat wel heel erg makkelijk en niet heel erg geloofwaardig, maar toch was dat niet een storend iets. Het is per slot van rekening gewoon een ontzettend leuk en spannend verhaal voor de jeugd en denk niet dat die zich daar ook maar een moment aan zouden storen 🙂 Het verveelt geen moment en zit boordevol mysterie, gevaren, spanning en volop avontuur. De personages zijn goed uitgewerkt en je kan dan ook echt een band met ze krijgen tijdens het lezen.
Marianne van der Wal heeft een fijne en vlotte schrijfstijl, wat ervoor zorgt dat je in no time door het boek heen bent, al heeft dit ook echt wel te maken met dat je gewoon wilt weten hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen en wat De Torenclub allemaal nog meer te wachten staat. Wat ik erg gaaf vond was dat het over de Maya’s ging, ik blijf dat persoonlijk echt zo interessant vinden en mijn aandacht wordt toch vaak naar boeken en al getrokken waar het daarover gaat. En hoe leuk is het dan dat er nu ook een jeugdboek over is. Het verhaal is heel beeldend geschreven, waardoor je alles heel makkelijk in gedachten tot leven ziet komen en ik kan het daarom ook zeer zeker aanraden om te gaan lezen. Maar pas op…deze serie is verslavend leuk! 😀 Dus hou jij van een spannend avonturenverhaal, ga dan zeker dit boek lezen!
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Doordat ze is opgevoed door een oude waarzegster in het Zwarte Woud, heeft Rune twee waardevolle lessen geleerd: neem alleen uit het woud wat je echt nodig hebt en kijk nooit, maar dan ook echt nooit iemand in de ogen in het dorp. Want lang geleden is er iets vreselijks gebeurd in het bos…en nu spoken de fluisteringen van een bruut omgekomen moeder met een geheim daar rond. Rune wordt gedwongen om alles wat ze ooit heeft gekend te ontvluchten en hoort al snel over een erfenis waar ze aan verbonden is; eentje die doordrenkt is met angst, hekserij en moord. Een geboorterecht dat verder reikt dan het graf en doordringt tot in het woud, waar Rune niet langer veilig is.
De omslag van het boek sprak me gelijk toen ik het in handen had gelijk aan, natuurlijk nog steeds geen groot fan van personages op de cover, maar het gehele plaatje roept iets mysterieus op en het lettertype waarin de titel van het boek is geschreven is zo pretty. Dan de achterkant van het boek, want oh my.. ik vind het echt prachtig, de tekening zou zo uit een waar Book of Shadows kunnen zijn gekomen en ik vind het echt ontzettend mooi, zit er zelfs aan te denken het te gaan natekenen voor mijn eigen magisch dagboek 🙂 Maar dan draait het uiteindelijk natuurlijk om het verhaal.
Ik hou van boeken over hekserij, zowel de fictieve verhalen als de non fictie en leerzame verhalen. Dus het kon niet anders dan dat ik dit boek gewoon moest lezen natuurlijk. En ik heb er werkelijk geen seconde spijt van. Want wat is dit een goed boek, nee niet lief en schattig, dat zeker niet. Want Rune haar leven is verre van makkelijk te noemen. Ze leeft met haar voogdes Matilde in het Zwarte Woud, Matilde is een waarzegster en heler, dit echter allemaal onder nogal geheime omstandigheden want de tijd waarin Rune leeft is in 1627…de tijd dat de heksenvervolgingen nog in volle gang waren. Rune wordt gek van de stem die haar continu blijft volgen en haar biologische moeder blijkt te zijn, ze wil dolgraag meer leren over de rituelen die Matilde houdt, maar daarvan wordt ze afgescheiden en dat vind ze ontzettend oneerlijk. En dan op een dag gebeurt er iets verschrikkelijks en Rune haar hele leven staat volledig op haar kop. Niets is meer zoals zij het kende en ze zal moeten vluchten. Maar hoe kun je volledig vluchten als je niet weet wat je allemaal te wachten staat en waar je eigenlijk heen moet. Ze is onzeker en zal zelfstandig moeten leren wat haar krachten zijn en hoe die te gebruiken naar eer en geweten. Gaat dit haar lukken of wordt de steeds duister wordende wereld van het dorp naast het Zwarte Woud haar dan toch fataal?
Ik heb echt genoten van dit verhaal, zoals de schrijfster in haar “noot” van het boek al vermeldt is dit verhaal niet op waarheden berust, maar de plaatsnamen, rivieren, steden en kastelen bestaan nog altijd echt in het Duitsland van nu. Ik vind het echt ontzettend goed dat er in dit boek geschreven wordt over de waanzin van de heksenvervolgingen. Veel mensen denken vaak inderdaad alleen aan het Amerikaanse Salem of aan Engeland als het daarom gaat, maar deze verschrikkelijke gebeurtenissen hebben over de gehele wereld plaats gevonden (en zijn in sommige delen van de wereld nog steeds aan de gang zelfs). Beieren Duitsland was een van de plekken in Europa waar de grootste en meeste heksenprocessen hebben plaatsgevonden en streep ook echt Nederland niet weg. Het was een volle eeuw vol verschrikkingen voor bovenal vrouwen, maar ook kinderen, mannen en vele dieren kwamen om in de idioterie die de massahysterie toentertijd veroorzaakte. Er werd geen recht gedaan, er werd niet eens eerlijk gekeken of iemand wel schuldig was. En dat vind ik ontzettend goed naar voren gebracht worden in dit boek. Is het leuk om over dingen te lezen die de mensheid anderen heeft aangedaan, nee, want het liefste zou je willen dat het nooit heeft plaats gevonden. Maar is het belangrijk dat er nog altijd aandacht aan wordt besteed, ja! Zeker weten, want alleen dan kan men (hopelijk) leren van de fouten en de idioterie die er heeft plaats gevonden en zal dit niet weer gebeuren. Dit boek geeft echt op een niet al te heftige manier in fictieve vorm weer hoe het er toentertijd aan toe kon gaan, maar ook zitten er zeker hele mooie delen in het boek. Zoals de kracht van het vertrouwen, vriendschap en het leven met en naar de natuur. Wijze lessen waar elk mens, heks of niet, echt veel aan zou kunnen hebben. Ik raad dit boek dan ook echt zeker aan om te gaan lezen en hoop in de toekomst ook zeker meer van Jennifer Murgia te zullen lezen.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Na een lange winter staat Hamley te trappelen om een nieuw avontuur te beleven. Haar wens wordt al snel vervuld. Het gezin waar Hamley woont, krijgt nieuwe buren. Meizi, Lin en Wen komen uit China. Tijdens een etentje vertellen ze honderduit over het Chinees Nieuwjaar en over draken. Voor ze gaat slapen wenst Hamley dat ze ooit een echte draak zal zien. Wanneer ze wakker wordt, zit ze in het mysterieuze oude China. En dan vindt ze een drakenei.
En daar was dan weer een nieuw avontuur van het ontzettend nieuwsgierige, maar oh zo schattige zwarte katje Hamley. Soms heb je dat als volwassene gewoon even nodig, een leuk jeugdboek, gewoon even lekker ontspannen en hardop lachen, geen serieus gedoe maar gewoon echt even genieten. En wat had ik daar echt even behoefte aan toen ik dit boekje las. Werkte het? Absoluut, Hamley heeft me van het de eerste tot aan de allerlaatste bladzijde zorgeloos doen genieten en wat heb ik gelachen om de streken van het jonge katje. Je zou bijna jaloers worden op wat zij allemaal meemaakt.
Ik vond het echt weer een superleuk verhaal en weet zeker dat velen met mij dit gevoel zullen delen. Sandra heeft een ontzettend leuke en vloeiende schrijfstijl waardoor je snel in het verhaal zit en je alles voor je ogen tot leven ziet komen. En dat is toch wel wat je wilt in een boek voor kinderen. Zeker dat Hamley genoeg kindjes nieuwsgierig gaat maken naar draken en hun ook zulke gave avonturen wil gaan laten meemaken. Niet alleen is dit boekje ontzettend leuk om zelf te lezen, maar zou ook goed als voorleesverhaal gebruikt kunnen worden. Het verhaaltje is leuk en spannend en houd je van begin tot einde geboeid. Maar wees gewaarschuwd, na het lezen van een van de avonturen van Hamley, wil je ze allemaal lezen. Dus zorg dat je tijd ervoor vrij maakt, hahaha.
Hartelijk dank aan Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Wat doe je als de wereld op slot zit? Lizzie zit op een eiland, op een kostschool. Daar probeert ze bij te komen van de gebeurtenis die het afgelopen jaar voor haar verpest heeft en haar bij haar ouders heeft weggejaagd. Maar dan gaat het eiland op slot. En offline. Alleen mensen met het goede paspoort mogen blijven, de rest wordt eruit geknikkerd. Lizzie heeft niet het goede paspoort. Maar op school is ze veilig, omdat ze nog geen zestien is. Tot één van haar klasgenoten haar geheim blijkt te kennen. Dan vindt Lizzie die koffer. De zee werpt hem haar zo in de schoot. Erin zit een chip, die op een onbegrijpelijke manier met haar hoofd lijkt te communiceren. Iemand vertelt haar dat ze weg moet van het eiland, zo snel mogelijk. Lizzie vlucht. Maar de wereld van vroeger blijkt niet meer te bestaan. Alles staat op zijn kop. Lukt het Lizzie om weer een thuis te vinden? Een toekomstverhaal over kiezen, macht en invloed.
Water vertelt het verhaal van Lizzie, een jonge meid die op een kostschool zit op een eiland. Het verhaal begint wanneer Engeland op slot gaat doordat er een nieuwe president aan de macht is gekomen. Ik moet toegeven dat het me echt een aantal hoofdstukken koste eer ik een beetje in het verhaal zat. Waar dit precies aan lag, daar kan ik mijn vinger niet op leggen, maar ik begreep een groot deel van de tijd even niet waar alles over ging. Ik denk dat een van de redenen hiervoor is dat ik gewend ben dat gedachten van personages cursief zijn gedrukt en dat was in dit verhaal niet het geval.
Ondanks de wat stroeve start zat ik op een gegeven moment goed in het verhaal en werd het ook echt spannend. Lizzie die zich weer een weg probeert terug te banen naar haar ouders, die zich in Frankrijk bevinden en de aandoenlijke A.I. Tricky die haar probeert te helpen. Ondertussen weet je, net als Lizzie, ook niet zeker of hij wel te vertrouwen is, maar ze heeft weinig keuze.
Het verhaal bevat flink wat plottwists waar ik altijd erg van hou, want je weet gewoon nooit helemaal zeker wat de waarheid is in een verhaal als Water en vooral wie er wel en niet te vertrouwen zijn. Het verhaal heeft dan ook een goede spanningsboog en weet je als lezer goed vast te houden.
Waar de stroeve start goed gemaakt wordt door een geweldig middenstuk verknalt het einde van het boek voor mij het hele verhaal, echter. Dit komt vooral omdat een van de personages de naam heeft van een bekende (Vlaamse) superheldin en dit trok me zo enorm uit het verhaal. Daar komt ook nog eens bij dat ik het einde echt een mega anticlimax vond, waardoor de impact van de hele reis van Lizzie een beetje teniet werd gedaan.
Water is een spannend jeugdboek, met veel spanning en goed uitgewerkte scifi elementen, zoals een dystopische wereld en augmented reality. Helaas schortte het er bij het begin en einde van het boek een beetje aan en daardoor kom ik uiteindelijk uit op 3 sterren. Lara Reims heeft een fijne, beeldende schrijfstijl en ik vond haar eerdere boekLucht echt geweldig, ik vind het dan ook jammer dat diezelfde vlieger niet opgaat voor dit boek. Ik had er toch net wat meer van verwacht.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
Team internet bracht mission one tot een succesvol einde, maar betaalde daar een grote prijs voor. Ze moesten hun vriend achterlaten in de handen van aartsvijand en crimineel meesterbrein Medusa. Het valt hen zwaar om hun dagelijkse leven weer op te pikken, zonder te weten of hij nog in leven is.
Tegen alle orders van de staatsveiligheid in, beslissen de overgebleven leden om terug te keren naar T-Polis om hun teamgenoot te zoeken. Dit brengt hen opnieuw in de onvoorspelbare en spannende wereld van het internet. Daar ontdekken ze dat computerbugs nog nooit zo gevaarlijk waren.
Nadat ik van Team Internet: Mission Onehad genoten, leek het me erg leuk om verder te lezen hoe alles verder ging. Dit tweede deel pakt de draad dan ook weer op waar de eerste eindigt. Team Internet is opgeheven na hun eerste missie, die ze moesten bekopen met een hoge prijs. Joshua (of Navigator, zoals zijn nickname luidt) is door de aartsvijand van Team Internet gevangen genomen en ondanks dat ze dit niet mogen doen, zoeken de overgebleven leden van Team Internet een manier om hem uit de klauwen van deze schurk te redden, maar of het ze ooit nog gaat lukken zonder toegang tot Cookiez, de kwantumcomputer, kunnen ze onmogelijk terugkeren naar het internet.
Dit tweede deel in de reeks leest weer lekker makkelijk weg, maar het grote probleem waar ik de hele tijd mee zat is dat er bijzonder weinig gebeurd. Het boek heet Mission Two, maar het duurt uiteindelijk tot bijna de laatste hoofdstukken tot Team Internet eindelijk weer terug het internet op kan om hun verloren vriend te redden. De pacing van het verhaal is echt niet goed en ik merkte ook dat mijn interesse in het verhaal daardoor steeds maar weer verslapte. Door het gebrek aan vaart en ook spanning vond ik het dit keer echt een stuk minder leuk.
Het verhaal bestaat uit twee hoofdverhaallijnen, aan de ene kant volgen we Team Internet die hun best doen om weer de draad op te pakken na hun eerste missie, maar ook willen proberen om Navigator te redden. Aan de andere kant volgen we Navigator en Medusa, die laatste probeert dan ook de eerstgenoemde aan zijn kant te krijgen. Wat ik echter erg jammer vond was dat het zo lang duurt voor ze eindelijk weer op het internet komen, dat ik me echt afvroeg waarom dit allemaal zo lang heeft moeten duren. Het eerste deel van het verhaal had veel korter gekund, terwijl het laatste dan weer veel langer had gekund zodat er echt een avontuur was op het internet. Ik vind dat een gemiste kans.
Ik had heel erg gehoopt dat dit boek me hetzelfde “power rangers”-achtige gevoel zou geven als de eerste, maar helaas. En dit ligt absoluut niet aan de schrijfstijl, want het leest echt heerlijk vlot weg allemaal en ik was ook zo door het boek heen, maar het plot en de pacing laten voor mij helaas te veel te wensen over.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Storyland voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Het leven, de liefde. Niets is hetzelfde zonder Rosalind. Dus heeft Niccolo de belangrijke taak op zijn schouders genomen om Olivia en Leonard te laten terugkeren naar het verleden om haar te redden. Maar het loopt niet zoals gehoopt. Kunnen ze Rosie en haar familie helpen? Zo komen onze tijdreizigers op verschillende plaatsen en inspannende situaties terecht. Een ook nu ligt een machtige, duisteren tovenaar op de loer om heksenzielen te stelen. Maar is die tovenaar echt zo machtig als iedereen beweerd?
Machtige wraak is het derde en laatste boek in de Heksenzielen trilogie. Een vlot geschreven verhaal waar je zo doorheen bent. Maja heeft een fijne schrijfstijl en de verhaallijn zit leuk in elkaar. Soms vond ik het wel wat te makkelijk hoe het verliep en werd dat voor mij persoonlijk wat ongeloofwaardig. Ik denk dat als het net wat meer zou zijn uitgediept en uitgewerkt zou zijn het al een stuk beter zou zijn. Maar dan alsnog is het zeker geen slecht verhaal en heb ik me absoluut vermaakt met het lezen ervan. Het boek gaat naadloos over in de vorige twee en al snel na het openslaan ervan zat ik alweer helemaal in het verhaal. De spanningsboog staat het hele verhaal hoog en houd je dan ook zeker in zijn greep. Je moet gewoon weten hoe het verder zal gaan en of ze die slechte tovenaar te pakken kunnen krijgen en…of ze hem zullen verslaan…
Wel zou het misschien voor de Nederlandse lezer wat lastiger kunnen zijn om alles te begrijpen omdat het nogal wat Vlaamse bewoordingen bevat. Maar een echt probleem kan ik het niet noemen, ik ging er vrij vlot doorheen, maar misschien dat dat lag aan dat ik wat Belgische kennissen en vrienden heb en dan ook wel gewend ben aan de Vlaamse manier van praten. Ben je dat niet gewend, dan kan het dus zijn dat je niet alles direct begrijpt wat er bedoeld wordt met dingen die er gezegd of gedaan worden in het boek.
Maar al met al, is dit zeker een leuke trilogie voor de jeugd. Het boek bevat een goede dosis spanning, romantiek, avontuur en magie.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst:
In Parijs klinkt overal muziek, zeker in het prestigieuze Conservatoire Eurydice. Maar hoort Ariane daar wel thuis? Ze twijfelt niet alleen aan haar talent maar ook aan haar verstand: nacht na nacht schrikt ze wakker van een melodie die er niet is. En waarom voelt ze de drang om in te grijpen wanneer en onbekende jongen overvallen wordt? Ze ontdekt een ontstellende waarheid: dat Liederen van Kracht de enige verdediging zijn tegen een oeroud kwaad. In de straten van Parijs waart een dreiging rond die alles zou kunnen veranderen.
Allereerst de kaft: Pretty! Ik hou van dit lettertype en de paars met gouden kleuren en versieringen, het maakt ontzettend nieuwsgierig naar het lezen van dit boek: het eerste deel van Petra haar nieuwe serie “Kinderen van Orpheus”.
Als je het boek openslaat kom je bij de uitleg over wat De liederen van Kracht zijn en inhouden, daarna bij de woordenlijst. Erg handig als je er tijdens het lezen van het boek niet helemaal uitkomt wat nou wat precies doet of is. Ik heb er vooral in het begin een aantal keer gebruik van gemaakt, omdat ik niet helemaal lekker in het verhaal kwam. Niet omdat dit boek slecht geschreven is, dat absoluut niet. Het is zelfs een best wel tof verhaal en ontzettend origineel. De personages vond ik gelijk al onwijs tof en had niet echt veel moeite om aan ze te wennen, kreeg toen ik eenmaal in het verhaal zat al aardig rap een band met ze en leefde dan ook echt met ze mee.
Wat ik persoonlijk ook erg gaaf vond, is dat dit boek vol staat met mythologische weetjes en linkjes naar, ik hou van mythologie, dus daarmee heb je me al snel voor je gewonnen (mits je ofc ook goed kan schrijven natuurlijk) Petra heeft dit zo mooi door het verhaal heen weten te verweven. Ik heb me dan ook geen moment verveeld tijdens het lezen ervan en kijk ontzettend uit naar de volgende delen in deze reeks.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: Wanneer de tweelingzus van Fie heel erg ziek wordt, komt ze in een coma terecht. Maar volgens Fie ligt Minne in een diepe slaap, waar ze zonder de hulp van Fie niet meer uit zal geraken. Samen met haar vriend Alex reist Fie in haar dromen naar de magische wereld, Withaven, die door de tweelingzussen werd gemaakt. Tijdens de reis krijgen de vrienden hulp van verschillende wezens, waardoor ze zowel Fie als Alex ervan overtuigd raken dat ze Minne echt kunnen redden. Maar als ze op het kwaad stuiten dat Minne in zijn greep houdt, lijkt een oplossing wel heel ver weg.
Allereerst de kaft, want wat is die mooi. Die kleuren zo samen riepen bij mij gelijk het gevoel op van het Noorderlicht (wat ik echt nog hoop in het echt te mogen aanschouwen ooit) , een verhaal dat wel magisch moet zijn door dit kleurgebruik en de beeltenis van het meisje op het ijs en een prachtige poolvos eronder. Wat wil deze titel vertellen, ik werd in ieder geval gelijk al ontzettend nieuwsgierig naar het verhaal. En dat verhaal was gelukkig echt zo magisch als dat ik hoopte. De wereld die zich al lezende voor je ogen ontvouwt is wat de meeste mensen zich eigenlijk alleen nog als kind kunnen en durven voor te stellen. Withaven is werkelijk prachtig en helemaal door de tweelingzusjes Fie en Minne zelf bedacht en gecreëerd in hun droomwereld. Echter lijkt het erop dat deze wereld zich tegen de meisjes is gaan keren en ligt Minne zelfs in coma in het ziekenhuis. Fie geloofd er allemaal maar niets van wat haar ouders en de dokter haar proberen te vertellen met hun coma. Nee hoor, daar kan niets waar van zijn, het moet aan Withaven liggen, daar moet iets gebeurd zijn dat zo erg is dat Minne nu niet meer wakker kan worden in de echte wereld. En Fie gaat er dan ook alles aan doen om haar zusje weer wakker te krijgen, waarbij ze hulp krijgt van haar vriend Alex. Die er eerst maar weinig van geloofde, maar niet anders kan dan toegeven dat het wel zo zou moeten zijn nadat hij de gecreëerde droomwereld van Fie en Minne zelf heeft betreden.
Rani heeft met haar eerste jeugdboek Draco al bewezen dat ze dit genre zeker onder de knie heeft, nadat ze debuteerde met het young adult/ fantasy boek Toxine. En hoe gek ik ook op draken ben, dit boek was stiekem zelfs nog beter dan Draco. De schrijfstijl van Rani is heel vlot en beeldend, waardoor het je als lezer geen enkele moeite kost om je al lezende te laten meevoeren in dit verhaal. Ik heb er echt van genoten en weet ook zeker dat velen dat met mij zullen doen of zelfs al gedaan hebben. De kracht van liefde, vertrouwen en vriendschap is zo mooi verweven door het verhaal heen. En Fie is echt een ontzettend stoere meid. Het verhaal verveelt geen moment en heeft er ook nog een fijne spanningsboog inzitten. Je wil gewoon echt weten hoe het af gaat lopen en of het de twee vrienden lukt om Minne te bevrijden uit haar eeuwige slaap. Absoluut een ontzettend leuk jeugdboek die ook voor ouderen heerlijk fijn weg leest.
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Flaptekst: HEKSEN TEGEN KINDEREN. EEN EEUWENOUDE STRIJD BARST LOS. Binnenkort vieren de inwoners de vierhonderdste verjaardag van het rustige Kraaidorp. Iedereen is druk bezig met het organiseren van de festiviteiten. Tot een heksenjager verschijnt, die beweert alles af te weten van een heks die ooit in Kraaidorp leefde, Haar naam was Colette Zwart, en ooit was ze onsterfelijk. Volgens een legende ligt de bron van Colettes zwarte magie verborgen binnen de muren van een burcht die vierhonderd jaar geleden spoorloos verdween. Degene die de bron vindt, wordt de machtigste mens ter wereld. Quinten, die ooit al met Colette te maken heeft gehad, besluit om in het grootste geheim samen met de heksenjager op zoek te gaan naar de mysterieuze burcht, zonder te beseffen wat hij daarmee aanricht.
Na De Duistere School, Het Verlaten Huis en De Vergeten Tuin is er nu dan het vierde deel De Verdwenen Burcht in deze razendspannende jeugdthriller serie van Sandra J, Paul. Wat heb ik hier weer naar uitgekeken. Sandra heeft tot nu toe voor mij nog geen boek geschreven dat ik van haar gelezen heb dat ik helemaal niets vond, ze is echt zo’n creatieve duizendpoot en ook nog eens ontzettend goed ook. En ook van dit boek heb ik wederom genoten. Quinten, zijn vader en hun vrienden dachten nu toch eindelijk weleens van dat gedoe met de duistere zwarte heks Colette af te zijn, maar jammer genoeg is niets minder waar. Er verschijnt een heksenjager in het dorp die met een verhaal komt waar Quinten toch wel erg van schrikt. En ondanks dat hij zijn vader beloofd zich er niet mee te bemoeien kan hij het niet laten om dat wel te doen, hij kan toch zeker niet zijn vader en vrienden en zelfs heel het dorp Kraaidorp naar de verdoemenis laten gaan?!
“Ze is in staat ons hele dorp over te nemen. We kunnen niet niets doen!”
Wederom zit de verhaallijn van dit boek weer supergoed in elkaar. De personages zijn benaderbaar en de meesten ken je natuurlijk al uit de vorige delen, dus daar heb je ook al een band mee gekregen. Je volgt het verhaal verder van het wel en wee in het, normaal gesproken, zo rustige Kraaidorp. Maar wederom is de zwarte heks Colette Zwart van plan om hier voor eens en voor altijd een einde aan te maken. Ze staat op het punt oppermachtig te worden en er moet echt iets aan gedaan worden om dat tegen te houden anders zal niemands leven meer veilig zijn. Maar is het nou wel zo slim dat Quinten zich wederom geroepen voelt om te gaan helpen, of is dat deze keer toch echt geen verstandige zet? Je leest het allemaal in dit deel van deze superleuke en spannende jeugdthriller serie. De schrijfstijl van Sandra neemt je wederom vanaf de allereerste bladzijde mee het verhaal in en ook de art binnen in het boek past weer zo ontzettend goed bij het verhaal. Je wilt nadat je begonnen bent met lezen, gewoon echt niet meer stoppen. Ik kijk nu alweer onwijs uit naar het volgende deel in de serie en kan een ieder deze boeken dan ook aanraden om te gaan lezen. Maar hou wel in je achterhoofd dat er ook echt heel veel wel lieve heksen bestaat op onze wereld 🙂 Trust me 🙂
“Er is een ding dat je moet weten over heksen, mijn beste jongen. Ze zijn overal, dat zijn ze altijd al geweest. Duizenden jaren leefden ze al in ons midden en vandaag doen ze dat nog steeds. Er wonen er verschillende in jouw dorp, maar ook in alle naburige dorpen en steden. In landen aan de andere kant van de wereld. Ze zijn overal en ze zullen er altijd zijn.”
The Book Dragon's Nook 