Review: Als doden slapen – Mel Hartman

Genre: Urban Fantasy
Uitgever: Hamley Books
Serie: Dodenreeks #3
ISBN: 9789464208566
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 364
Uitgave: 23 november 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Als Doden Slapen - Kaft

Flaptekst:
April Charles is nog niet bekomen van haar vorige avontuur of er wordt haar weer om hulp gevraagd. Dit keer door niemand minder dan Hecate, een hogere elf. Hecate heeft verontrustend nieuws: van de groep miljardairs die van Terr een pretpark voor volwassenen wilde maken, is er een ontsnapt, die nog duisterdere plannen lijkt te hebben.
April heeft haar geliefden eindelijk opgebiecht dat ze geen mens is en neemt hen mee naar de droomwereld, in de hoop dat ze haar dan beter zullen gaan begrijpen. Samen met haar vrienden gaat April op onderzoek uit, terwijl ze ondertussen nog steeds vecht met haar persoonlijke demonen.
Zal April haar geliefde droomwereld en haar relatie kunnen redden zonder zichzelf te verliezen?

En daar lag dit boek dan voor me, het laatste deel uit de trilogie “Dodenreeks” en wederom met een stunning cover. De speling met de kleuren roept echt het mysterieuze op en past perfect bij de droomwereld Terr, het maakt dat je het boek onmiddellijk open wilt slaan en erin wilt gaan beginnen met lezen. En dat heb ik dan ofc ook gelijk gedaan. Dekentje, warme mok thee en de katten erbij en mezelf voor de derde keer heerlijk verliezen in de wereld van April.

Als Doden Slapen - blogtourbanner

“Hoe lelijk moest je zijn dat anderen een roze bril nodig hadden om je aanblik te verdragen?”

De schrijfstijl van Mel Hartman is er een die ik echt puur en alleen bij haar ben tegengekomen, zo spontaan en anders, maar zo ontzettend fijn om te lezen. Het zal voor sommige mensen misschien even wennen zijn, maar ik hou ervan als een schrijver zich zo weet af te splitsen van anderen in het vak. Daarbij is Urban Fantasy ook nog eens een van mijn meest favoriete genres dus ik was elke keer happy wanneer er weer een deel uit kwam. Maar dit is dan toch het laatste…slik…vooral met dat einde! Omg!

Door het hele verhaal heen zit weer een fikse dosis sarcasme en humor verweven, maar ook de spanning en emoties van wat April te doen staat en waar ze in haar relatie doorheen gaat spatten van de bladzijdes af. Niet dat het nou een eng boek is, maar het houd je zeker weten bezig πŸ™‚ Ook leer je in dit laatste deel Zev en Ilse, April haar menselijke relaties beter kennen, waardoor het nu makkelijker is om ook met hun een band te kunnen krijgen, Al is denk ik Hecate toch een van mijn echte favo’s in dit boek, ze heeft gewoon echt iets… maar dat zou natuurlijk ook kunnen omdat ik gek op mythologie ben en een heks ben, dus misschien word ik er er dan sowieso al wel sneller door aangetrokken. Ik moest na het lezen van het boek wel echt even bijkomen want…wtf…dat einde had ik echt zo niet zien aankomen gewoon. En ja, Mel, ik heb je dankwoord na het lezen van het boek gelezen en ik snap het volledig, hoor πŸ™‚

Ik kan toch iedereen wel aanraden de boeken van deze fantastische schrijfster te gaan lezen. Niet alleen zijn ze ontzettend leuk en fijn om te lezen, maar het zijn ook echt juweeltjes om in je boekenkast te hebben staan. Ik ben alleen stiekem wel benieuwd of dit echt het volledige einde van deze serie is…maar dat zal alleen de tijd ons gaan leren.

“Een nieuw hoofdstuk brak voor ons aan. Een compleet anders en spannend leven, maar we zouden het samen doen en dat was het enige wat voor mij telde.”

Cover: 🌟🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Bren

Advertentie

Review: Het lied van Ariane – Petra Doom

Genre: Young Adult
Uitgever: Hamley Books
Serie: Kinderen van Orpheus #1
ISBN: 9789464208061
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 411
Uitgave: 2 november 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Het Lied van Ariane - Kaft

Flaptekst:

In Parijs klinkt overal muziek, zeker in het prestigieuze Conservatoire Eurydice. Maar hoort Ariane daar wel thuis? Ze twijfelt niet alleen aan haar talent maar ook aan haar verstand: nacht na nacht schrikt ze wakker van een melodie die er niet is. En waarom voelt ze de drang om in te grijpen wanneer en onbekende jongen overvallen wordt?
Ze ontdekt een ontstellende waarheid: dat Liederen van Kracht de enige verdediging zijn tegen een oeroud kwaad. In de straten van Parijs waart een dreiging rond die alles zou kunnen veranderen.

Allereerst de kaft: Pretty! Ik hou van dit lettertype en de paars met gouden kleuren en versieringen, het maakt ontzettend nieuwsgierig naar het lezen van dit boek: het eerste deel van Petra haar nieuwe serie “Kinderen van Orpheus”.

Het Lied van Ariane - Blogtour Banner

Als je het boek openslaat kom je bij de uitleg over wat De liederen van Kracht zijn en inhouden, daarna bij de woordenlijst. Erg handig als je er tijdens het lezen van het boek niet helemaal uitkomt wat nou wat precies doet of is. Ik heb er vooral in het begin een aantal keer gebruik van gemaakt, omdat ik niet helemaal lekker in het verhaal kwam. Niet omdat dit boek slecht geschreven is, dat absoluut niet. Het is zelfs een best wel tof verhaal en ontzettend origineel. De personages vond ik gelijk al onwijs tof en had niet echt veel moeite om aan ze te wennen, kreeg toen ik eenmaal in het verhaal zat al aardig rap een band met ze en leefde dan ook echt met ze mee.

Wat ik persoonlijk ook erg gaaf vond, is dat dit boek vol staat met mythologische weetjes en linkjes naar, ik hou van mythologie, dus daarmee heb je me al snel voor je gewonnen (mits je ofc ook goed kan schrijven natuurlijk) Petra heeft dit zo mooi door het verhaal heen weten te verweven. Ik heb me dan ook geen moment verveeld tijdens het lezen ervan en kijk ontzettend uit naar de volgende delen in deze reeks.

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Bren

Review: Het Magische Meer – Rani de Vadder

Genre: Jeugdboek
Uitgever: Hamley Books
Serie:
ISBN: 9789464208528
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 222
Uitgave: 16 februari 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

FB_IMG_1635799885016

Flaptekst:
Wanneer de tweelingzus van Fie heel erg ziek wordt, komt ze in een coma terecht. Maar volgens Fie ligt Minne in een diepe slaap, waar ze zonder de hulp van Fie niet meer uit zal geraken. Samen met haar vriend Alex reist Fie in haar dromen naar de magische wereld, Withaven, die door de tweelingzussen werd gemaakt.
Tijdens de reis krijgen de vrienden hulp van verschillende wezens, waardoor ze zowel Fie als Alex ervan overtuigd raken dat ze Minne echt kunnen redden. Maar als ze op het kwaad stuiten dat Minne in zijn greep houdt, lijkt een oplossing wel heel ver weg.

Allereerst de kaft, want wat is die mooi. Die kleuren zo samen riepen bij mij gelijk het gevoel op van het Noorderlicht (wat ik echt nog hoop in het echt te mogen aanschouwen ooit) , een verhaal dat wel magisch moet zijn door dit kleurgebruik en de beeltenis van het meisje op het ijs en een prachtige poolvos eronder. Wat wil deze titel vertellen, ik werd in ieder geval gelijk al ontzettend nieuwsgierig naar het verhaal. En dat verhaal was gelukkig echt zo magisch als dat ik hoopte. De wereld die zich al lezende voor je ogen ontvouwt is wat de meeste mensen zich eigenlijk alleen nog als kind kunnen en durven voor te stellen. Withaven is werkelijk prachtig en helemaal door de tweelingzusjes Fie en Minne zelf bedacht en gecreΓ«erd in hun droomwereld. Echter lijkt het erop dat deze wereld zich tegen de meisjes is gaan keren en ligt Minne zelfs in coma in het ziekenhuis. Fie geloofd er allemaal maar niets van wat haar ouders en de dokter haar proberen te vertellen met hun coma. Nee hoor, daar kan niets waar van zijn, het moet aan Withaven liggen, daar moet iets gebeurd zijn dat zo erg is dat Minne nu niet meer wakker kan worden in de echte wereld. En Fie gaat er dan ook alles aan doen om haar zusje weer wakker te krijgen, waarbij ze hulp krijgt van haar vriend Alex. Die er eerst maar weinig van geloofde, maar niet anders kan dan toegeven dat het wel zo zou moeten zijn nadat hij de gecreΓ«erde droomwereld van Fie en Minne zelf heeft betreden.

20211201_085828

Rani heeft met haar eerste jeugdboek Draco al bewezen dat ze dit genre zeker onder de knie heeft, nadat ze debuteerde met het young adult/ fantasy boek Toxine. En hoe gek ik ook op draken ben, dit boek was stiekem zelfs nog beter dan Draco. De schrijfstijl van Rani is heel vlot en beeldend, waardoor het je als lezer geen enkele moeite kost om je al lezende te laten meevoeren in dit verhaal. Ik heb er echt van genoten en weet ook zeker dat velen dat met mij zullen doen of zelfs al gedaan hebben. De kracht van liefde, vertrouwen en vriendschap is zo mooi verweven door het verhaal heen. En Fie is echt een ontzettend stoere meid. Het verhaal verveelt geen moment en heeft er ook nog een fijne spanningsboog inzitten. Je wil gewoon echt weten hoe het af gaat lopen en of het de twee vrienden lukt om Minne te bevrijden uit haar eeuwige slaap. Absoluut een ontzettend leuk jeugdboek die ook voor ouderen heerlijk fijn weg leest.

FB_IMG_1635799866783

Cover: 🌟🌟🌟🌟1/2
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Bren

Review: De verdwenen burcht – Sandra J. Paul

Genre: Jeugdthriller
Uitgever: Hamley Books
Serie: De duistere School #4
ISBN: 9789464208399
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 219
Uitgave: 4 november 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley BooksΒ  voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Screenshot_20211124-122337_Chrome

Flaptekst:
HEKSEN TEGEN KINDEREN.
EEN EEUWENOUDE STRIJD BARST LOS.
Binnenkort vieren de inwoners de vierhonderdste verjaardag van het rustige Kraaidorp. Iedereen is druk bezig met het organiseren van de festiviteiten. Tot een heksenjager verschijnt, die beweert alles af te weten van een heks die ooit in Kraaidorp leefde, Haar naam was Colette Zwart, en ooit was ze onsterfelijk.
Volgens een legende ligt de bron van Colettes zwarte magie verborgen binnen de muren van een burcht die vierhonderd jaar geleden spoorloos verdween. Degene die de bron vindt, wordt de machtigste mens ter wereld.
Quinten, die ooit al met Colette te maken heeft gehad, besluit om in het grootste geheim samen met de heksenjager op zoek te gaan naar de mysterieuze burcht, zonder te beseffen wat hij daarmee aanricht.

Na De Duistere School, Het Verlaten Huis en De Vergeten Tuin is er nu dan het vierde deel De Verdwenen Burcht in deze razendspannende jeugdthriller serie van Sandra J, Paul. Wat heb ik hier weer naar uitgekeken. Sandra heeft tot nu toe voor mij nog geen boek geschreven dat ik van haar gelezen heb dat ik helemaal niets vond, ze is echt zo’n creatieve duizendpoot en ook nog eens ontzettend goed ook. En ook van dit boek heb ik wederom genoten. Quinten, zijn vader en hun vrienden dachten nu toch eindelijk weleens van dat gedoe met de duistere zwarte heks Colette af te zijn, maar jammer genoeg is niets minder waar. Er verschijnt een heksenjager in het dorp die met een verhaal komt waar Quinten toch wel erg van schrikt. En ondanks dat hij zijn vader beloofd zich er niet mee te bemoeien kan hij het niet laten om dat wel te doen, hij kan toch zeker niet zijn vader en vrienden en zelfs heel het dorp Kraaidorp naar de verdoemenis laten gaan?!

20211118_212020

“Ze is in staat ons hele dorp over te nemen. We kunnen niet niets doen!”

Wederom zit de verhaallijn van dit boek weer supergoed in elkaar. De personages zijn benaderbaar en de meesten ken je natuurlijk al uit de vorige delen, dus daar heb je ook al een band mee gekregen. Je volgt het verhaal verder van het wel en wee in het, normaal gesproken, zo rustige Kraaidorp. Maar wederom is de zwarte heks Colette Zwart van plan om hier voor eens en voor altijd een einde aan te maken. Ze staat op het punt oppermachtig te worden en er moet echt iets aan gedaan worden om dat tegen te houden anders zal niemands leven meer veilig zijn. Maar is het nou wel zo slim dat Quinten zich wederom geroepen voelt om te gaan helpen, of is dat deze keer toch echt geen verstandige zet? Je leest het allemaal in dit deel van deze superleuke en spannende jeugdthriller serie. De schrijfstijl van Sandra neemt je wederom vanaf de allereerste bladzijde mee het verhaal in en ook de art binnen in het boek past weer zo ontzettend goed bij het verhaal. Je wilt nadat je begonnen bent met lezen, gewoon echt niet meer stoppen. Ik kijk nu alweer onwijs uit naar het volgende deel in de serie en kan een ieder deze boeken dan ook aanraden om te gaan lezen. Maar hou wel in je achterhoofd dat er ook echt heel veel wel lieve heksen bestaat op onze wereld πŸ™‚ Trust me πŸ™‚

FB_IMG_1635948423772

“Er is een ding dat je moet weten over heksen, mijn beste jongen. Ze zijn overal, dat zijn ze altijd al geweest. Duizenden jaren leefden ze al in ons midden en vandaag doen ze dat nog steeds. Er wonen er verschillende in jouw dorp, maar ook in alle naburige dorpen en steden. In landen aan de andere kant van de wereld. Ze zijn overal en ze zullen er altijd zijn.”

Cover: 🌟🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Bren

Review: Geestenvanger β€” Latoya Morris

Genre: Jeugd
Uitgever: Hamley Books
ISBN: 9789463967952
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 198
Uitgave: 31 mei 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Geestenvanger - Kaft

`Flaptekst:
WELKOM IN KAMP WOLFF. WAAR GEVAAR OP DE LOER LIGT.
De onzekere Olivia gaat voor de zomervakantie naar een kamp waar ze over dierenverzorging leert. Ze krijgt het al snel aan de stok met de gemene Claire en haar vriendinnen. Het liefst zou ze meteen terug naar huis gaan, maar gelukkig zijn er ook aardige meisjes en jongens in hun kamp.
Het kamp blijkt veel leuke en leerzame dingen voor Olivia in petto te hebben, maar ze komt er achter dat er ook een griezelig mysterie om de plek heen hangt. Verhalen over Indianengeesten en reusachtige wilde dieren doen al snel de ronde, maar weinig kinderen in het kamp geloven er echt in. Totdat een van hen niet meer terugkeert van een groepswandeling in het bos.

Ik zou dit boek lezen voor de blogtour, maar onverwacht en heel snel kwam daar ineens dat we een nieuw huisje toegewezen kregen en nog maar een paar weekjes hadden tot de sleuteloverdracht, hierdoor ben ik dus een stukje later met mijn recensie. Maar hier is die dan toch. Ik kon even Jeff zijn bureau inpikken om wat recensies uit te schrijven, omdat hij gezellig een avondje gamen was met zijn beste vrienden πŸ™‚ Zelf heb ik hier in ons nieuwe huisje nog geen plekje om aan te gaan zitten schrijven, maar hopelijk is ook dat snel opgelost zodat ik weer snel helemaal terug ben πŸ™‚ Maar voor nu, de recensie over het jeugdboek Geestenvanger.

Allereerst de cover, want wat is dat weer een plaatje gewoon. Ik ben gek op dromenvangers, maak ze ook zelf en deze is gewoon erg mooi, zat er al aan te denken deze misschien eens proberen te gaan maken πŸ™‚ Maar ook de hele kleurencombinatie en al, het maakt het zo af en past zo ontzettend goed bij het verhaal. Dus hiermee zeker al punten gescoord!

Geestenvanger 02

Geestenvanger” is Latoya haar debuut als jeugdauteur, hiervoor heeft ze al aardig wat boeken op haar naam staan, maar jeugd was er nog niet in voorgekomen. En ik moet eerlijk zeggen dat het boek me echt beviel. Aan de ene kant totaal anders dan al haar andere boeken, maar toch herken je haar er wel weer in terug. Latoya is erg goed in spanning in een verhaal weten te brengen en aan worldbuilding ook nooit een gebrek en dat ontbreekt dan ook zeer zeker niet in dit boek. Ik heb me werkelijk geen seconde verveeld. Het verhaal is spannend, vermakend, vol van avontuur en mysterie, maar ook echt een heerlijke pageturner. Er zijn mooie lessen door het verhaal heen verweven over pesten en vriendschap en elkaar vergeven en zo kom je nog wel meer dingen tegen die bijna ieder kind, maar ook volwassene wel kent. Of je nou tot de jeugd behoort of ouder, je zult zeker van dit boek kunnen genieten. Het leest heel fijn weg en voor ik het wist had ik het dan ook uit. Ben heel erg benieuwd of er meerdere boeken in het genre jeugd gaan komen van haar, want ik ga ze zeker lezen. Voor mij persoonlijk is dit debuut absoluut geslaagd en is het echt een dikke aanrader voor jeugd en tsja eigenlijk alle leeftijden wel erna. Latoya heeft gewoon een ontzettend fijne schrijfstijl die je vanaf de eerste bladzijde mee het verhaal inneemt en je pas los laat bij de laatste. I loved it!

Cover: 🌟🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟

Happy Reading!

Liefs,

Bren

Review: Onderuniversum β€” Pen Stewart

Genre: Young Adult / Dystopie
Uitgever: Hamley Books
ISBN: 9789463967945
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 341
Uitgave: 20 mei 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Onderuniversum - Kaft

Flaptekst:
Voor Julian O’Mallaghan waren de afgelopen zes maanden een droom. Niet alleen werd hij toegelaten tot het Amsterdamse stadsleger, Kim Katera is eindelijk zijn vriendin en staat onafscheidelijk aan zijn zijde. Maar dan gaan beiden op een avondpatrouille en loopt het grondig mis.
Een ondergrondse uitbarsting met het epicentrum in de oude kerncentrale van Doel, bij Antwerpen, opent een nieuw transportnetwerk van doorgangen door Nederland en Vlaanderen. De wezens die daar uit tevoorschijn komen, zijn vreemder dan iemand ooit heeft gezien.
Aanvankelijk is het enkel een raar verschijnsel, maar dan krijgen deze wezens Kim te pakken en lijken ze het op Julian voorzien te hebben.

De cover is voor mij een twijfelgevalletje, aan de ene kant vind ik de kleurencombi en de vervallen stad bovenin echt prachtig en dat spreekt me dan ook onwijs aan, maar ik heb gewoon echt helemaal niets met personages erop, dus dat was voor mij wel minder. Het kan je als lezer een stukje van de verbeelding weghalen die je over een personage hebt, maar goed…alsnog wil een cover niet altijd alles zeggen over het verhaal zelf. En naar dit verhaal keek ik dan ook echt uit, want omg ik hou gewoon echt van dystopische verhalen, heb er echt planken mee vol staan en een nieuwe? Bring it on…maar bracht dit verhaal mij ook waar ik op hoopte?

Onderuniversum - 01

Heel eerlijk? Nee, gewoon een absolute nee. Ik kon geen binding met de personages krijgen, de worldbuilding rammelde voor mij aan alle kanten, ik kon me er (en trust me ik heb mijn best gedaan en ik ben een beelddenker, dus voor mij is het niet moeilijk om dingen voor me te zien) gewoon echt geen goed beeld van maken. Het was rommelig en er werd zo ontzettend veel verteld, waardoor het eigenlijk af en toe een info dump was die niets toevoegde aan het verhaal, maar daarmee werd ook de vaart uit het verhaal gehaald. Ik hoopte zo op een spannend dystopisch verhaal, maar in plaats van vol spanning op het puntje van mijn stoel zitten, legde ik het boek continue weg, om het daarna weer op te pakken en het wederom een kans te geven en zo ging het maar door. De twee wezens…tsja, ze waren er en ze kwamen in het begin ook echt wel even creepy over, maar dat was het… ze waren totaal niet geloofwaardig hoe verder ik in het verhaal kwam. De schrijfstijl van Pen is er een waar je gewoon van moet houden en voor mij persoonlijk is dat het bij dit boek gewoon niet en echt, dat vind ik jammer. Want wat wou ik dit boek goed vinden, maar dat vind ik niet. Het is absoluut niet aan mij besteed, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het boek dat niet voor jou is. Want hey, als mens zijn we verschillend en ieder zijn / haar eigen mening natuurlijk. Maar voor mij persoonlijk is het echt een hele dikke nee, geen binding met de wereld en de personages, moeizaam verhaal om in te komen en door te komen…te rommelig, etc. Natuurlijk weet ik dat ik echt niet elk boek wat ik lees goed kan vinden, maar wat ik al zei, wat had ik dat graag gewild bij dit boek, juist omdat ik erg benieuwd naar haar schrijfstijl was en zo van dystopie hou.

Het is zo ontzettend moeilijk om een review als deze te schrijven, ik wil Pen namelijk absoluut niet afvallen als mens niet en als schrijfster niet, maar ik ben een recensent / blogger en jammer genoeg komt het soms voor dat een boek niet mijn ding is. Maar daarmee zeg ik niet dat Pen als schrijver niet goed is, of dat je haar boeken niet moet gaan lezen, het is mijn persoonlijke mening en that’s it. Zelfs Stephen King heeft boeken geschreven die ik echt verschrikkelijk vond. Wie weet, volgende keer misschien wel beter ? Nieuwe dag, nieuwe kansen en zo geldt dat ook met boeken πŸ™‚

Cover: 🌟🌟½
Vertelling: 🌟🌟
Originaliteit: 🌟½
Verhaal: 🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟Happy Reading!

Liefs,

Bren

Review: In het Duister – Tamara Arts

Genre: Young Adult/ Horror
Uitgever: Hamley Books
ISBN: 9789463967686
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 302
Uitgave: 18 maart 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

In het duister- kaft

Toen ik de cover van “In het duister” voor het eerst zag, was ik al gelijk verkocht. Ik wist gewoon dat dit een boek is dat ik moest lezen. Dat huis alleen al en dat samen met de titel zorgden ervoor dat mijn interesse gewekt was. Maar bracht dit boek mij wat ik ervan verwacht had?

“Ik kende het. Paniek die je zo omvatte dat het je keel dichtkneep en je alle moeite in de wereld moest doen om ΓΌberhaupt een geluid te produceren.”

Het boek vertelt je het verhaal van vijf vrienden die samen twee weken op vakantie gaan in een familiehuis van een van hun in de Ardennen. Ze hebben er ontzettend veel zin in, al begint het weer nogal streken te leveren in de vorm van een hevige storm. Eenmaal bij hun bestemming aangekomen maakt het ze niet veel vrolijker. Het huis ziet er nogal anders uit dan ze verwacht hadden en is eigenlijk gewoon niet echt waar ze op hadden gehoopt. Maar dat is niet hun enige probleem… In huis loopt het al snel uit op ruzie tussen een paar van de vrienden en alsof dat al niet erg genoeg is, beginnen zich steeds meer onverklaarbare geluiden en al voor te vallen. Eerst doen ze het af als dat Dennis, de grappenmaker van het stel, rotgeintjes met ze uithaalt, maar is dat wel zo? Hij blijft het ontkennen en uiteindelijk moet de rest toch ook wel toegeven dat dit zelfs voor hem wel erg ver zou gaan. De gebeurtenissen volgen zich steeds sneller op en worden heftiger van aard, de groep vrienden begint zo langzamerhand toch echt wel bang te worden. Het lijkt er steeds meer en meer op dat ze niet alleen zijn in het grote huis. Maar hoe dat kan?

In het duister - 1

“Het eerste wat ik zag was de spiegel. Het duurde maar een fractie van een seconde, maar het was genoeg om me bijna door mijn knieΓ«n te laten zakken. Er stond iemand achter me in de kamer.”

Wat is In het duister een ontzettend goed boek! Ik verwachtte een boek in de vorm van een YA thriller, maar al snel begon het steeds meer richting horror te gaan. Het was echt heerlijk griezelen, maar dan wel op zo’n goede manier beschreven dat het je misschien wel eens over je schouder kan laten kijken of er echt niets bij je in de buurt staat. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit het perspectief van een van de vrienden. Dat kan ontzettend vervelend zijn, maar heel eerlijk heeft het me in dit boek totaal niet gestoord, het verhaal bleef goed te volgen en er werd ook bij elk hoofdstuk duidelijk aangegeven door wiens ogen je het verhaal dit keer meemaakte. Daarbij is Tamara haar schrijfstijl ontzettend vlot waardoor het als een trein weg las. Natuurlijk ook omdat ik absoluut wilde weten waar het verhaal verder naartoe ging. Het is echt een absolute pageturner, boordevol spanning en soms gewoon echt eng. Dat vond ik zo ontzettend gaaf, eindelijk weer eens een verhaal dat mij op het puntje van de bank kon krijgen door de spanning. Dat had ik al een tijdje niet meegemaakt, zo gaaf gewoon. Dit boek is het debuut van Tamara Arts en van mij mogen er nog vele boeken volgen, want als je hiermee je eerste stappen in de boekenwereld zet, dan ben ik onwijs benieuwd naar wat we nog meer van haar hand mogen verwachten. Uitgeverij Hamley Books heeft er met Tamara absoluut een juweeltje bij!

In het duister - blogtour banner

“Mijn bloed werd plotseling ijskoud, want ik wist precies op wie hij leek.”

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟1/2
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟🌟Happy Reading!

Liefs,

Bren

Review: Koning van het Sintelwoud – Jen Minkman

Genre: Young Adult
Uitgever: Hamley Books
ISBN: 9789463967631
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 179
Uitgave: 4 maart 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Koning van het Sintelwoud - Kaft

Flaptekst:
De tweelingzussen Vasilisa en Morana wonen diep in het bos vlak bij de rand van het mysterieuze Sintelwoud. Morana is voorbestemd om op haar zeventiende verjaardag te trouwen met de koning van het Sintelwoud. Vasilisa is bang voor dat moment, omdat ze dan haar zus voor altijd kwijt zal raken.
Op de dag van het festival van Zwartzon wordt Vasilisa echter door magie het Sintelwoud ingelokt en ontspint zich een heel ander verhaal dan waar ze altijd in geloofd heeft. Want soms is de weg van de legende die jou verteld is niet het pad dat je moet volgen…

Allereerst… die cover!! Want… wauw gewoon, ik vind ‘m echt zo ontzettend mooi. Springt gelijk in het oog, is mysterieus en dat lettertype is werkelijk prachtig. En dan die raaf….I love it! Absolute kudo’s ervoor, want alleen voor de cover zou je dit boek al in je kast willen hebben staan. Buiten dat het een beeldige cover is, is het er ook nog een die echt onwijs goed bij het verhaal past, het weven van dit “sprookje” begint daar al en dan ben je nog niet eens begonnen met lezen.

Koning van het Sintelwoud - 1

“Ik wist dat dit moment zou komen. Het moment waarop ik jullie het hele verhaal zou moeten onthullen.”

Het boek kwam op mij over als een soort van sprookje en iedereen weet dat ik gek ben op sprookjes verhalen. Ik kan er niets aan doen, ik heb er gewoon een zwak voor. Het verhaal las heerlijk vlot weg door Jen haar spontane en vlotte schrijfstijl die me gelijk vanaf de allereerste bladzijde wist vast te grijpen en ik had het boek mede daardoor ook in no time uit. Het verhaal is lief en mooi, maar bevat ook een aantal ontzettend belangrijke boodschappen. En dat vond ik er echt zo goed in verwerkt gewoon. Het respect hebben voor de natuur en de dieren/wezens die erin leven, maar ook dat je je eigen pad in je leven moet en kunt kiezen en daar ook echt voor moet gaan en je niet moet laten tegen houden door wat een ander je zegt of daarvan vindt. Twee ontzettend krachtige en mooie boodschappen als je het mij vraagt. Boodschappen die voor mij persoonlijk ook echt heel erg belangrijk zijn. En ik hoop voor velen anderen meer. Jen heeft het zo ontzettend goed verwoord in dit sprookjesachtige verhaal. Soms vond ik het misschien wel ietsje naΓ―efΒ  overkomen, maar dat paste aan de ene kant ook juist wel goed bij sommige personages waardoor het eigenlijk helemaal geen probleem was. De karakters hebben allemaal een heel eigen persoonlijkheid en komen goed over. Ze heeft ze heel beeldend neergezet en je ziet tijdens het lezen van het verhaal het Sintelwoud daadwerkelijk ook voor je ogen tot leven komen. Ik vond het echt een heerlijk boek om te lezen en ga het zeker nog eens herlezen. En wat ben ik blij met die cover, want wat staat ‘ie gaaf in de boekenkast bij de andere juweeltjes van Uitgeverij Hamley Books πŸ˜€ Happy me!

Koning van het Sintelwoud - Banner

“Ik voel me…alsof ik dit woud wil beschermen. Zodat de geesten, elven en goden hier voor altijd ongestoord kunnen leven.”

Cover: 🌟🌟🌟🌟1/2
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟

Happy Reading!

Liefs,

Bren

Review: Team Internet: Mission One β€” R. Wade

Genre: Scifi / Jeugd
Uitgever: Hamley Books
Serie: Team Internet #1
ISBN: 9789463967709
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 247
Uitgave: Maart 2021

Hartelijk dank aanΒ Uitgeverij Hamley BooksΒ voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Mission One - Kaft

Flaptekst:

De wereld heeft nieuwe superhelden nodig.

Wat zou jij doen als je leven op een dag volledig op zijn kop zou staan? Je niet langer een gewone tiener was, maar de wereld moest redden? Ellen, Sam, Milly, Ricky, Joyce, Steve en Winston overkomt het. Ze worden geheimagenten. Hun opdracht: het opnemen tegen aartsvijand en superbrein Medusa en zijn criminele organisatie.

De jonge helden worden geteleporteerd Γ­n het internet, de wereld achter jouw computerscherm. Ze komen er terecht in T-Polis, een onbekende, gevaarlijke stad van bits en bytes, waar hun vriendschappen zwaar op de proef worden gesteld.

Team Internet: Mission One begint meteen vol in actie. Het is een beetje lastig te volgen wat er allemaal in rap tempo gebeurt, maar dan wordt uitgelegd dat dit al een stukje van Mission Two is en dat er heel wat aan vooraf is gegaan. Je krijgt direct een kijkje in het drukke leven van Team Internet, een groepje jongeren die als geheimagenten optreedt op het internet!

Mission One -1

In het begin van het boek volgen we Winston, een gewone scholier die graag video games speelt. Vooral de game Mission XΒ vindt hij geweldig, helemaal omdat hij het spel in de proefperiode mocht spelen en de winnaar dan naar de studio van Rusty Volt mag komen voor een prijs! Al snel komt hij erachter dat hij niet de enige winnaar is, er zijn er zeven! En dat dit eigenlijk een test was om te kijken of ze geschikte kandidaten zouden zijn voorΒ Team Internet!

Mission One is een scifi jeugdverhaal vol met actie, raadsels en humor. De jongeren leren de wondere wereld van het Γ©chte internet kennen en je gaat echt met ze mee op ontdekkingsreis door de stad T-Polis. Mede door hun bijnamen, speciale pakken en het feit dat alle leden vanΒ Team Internet hun specialismen hadden, kreeg ik een beetje Power Rangers vibes van het boek, wat absoluut als compliment bedoeld is. Het is daardoor voor jonge lezers denk ik echt een heel leuk en avontuurlijk boek om te lezen. Wel had ik soms een beetje moeite met alle namen uit elkaar te houden, omdat niet alleen de echte namen van de jongeren werden gebruikt, maar ook hun bijnamen. Maar als je wat verder in het verhaal bent weet je dat uiteraard ondertussen wel!

Mission One - Blogtour Banner

Voor een debuut op jeugdboek niveau is R. Wade echt geslaagd en ik ben dan ook best wel nieuwsgierig hoe het verder gaat, wantΒ Mission One eindigt namelijk wel heel erg open!

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟½
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟

Happy Reading!

Liefs,

Jeffrey

Review: De Vergeten Tuin – Sandra J. Paul

Genre: jeugdthriller
Uitgever: Hamley Books
Serie: Kraaidorp #3
ISBN: 9789463967716
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 214
Uitgave: 5 februari 2021

Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

De vergeten tuin - kaft

Flaptekst:
Het jaar 1621. De moeder van de twaalfjarige Colette Zwart wordt op de brandstapel gezet. Colette zweert dat ze wraak zal nemen op de kasteelheer die haar dit heeft aangedaan, maar die kans krijgt ze niet. Ze wordt samen met haar broer Bertus meegenomen door de mysterieuze Maximiliaan.
Hij brengt hen naar zijn burcht, ver weg van hun dorp. Daar ontdekken ze wat hun moeder al die jaren voor hen heeft verborgen gehouden en wie ze in werkelijkheid is.
Om haar moeder terug te krijgen, moet Colette gebruik maken van duistere magie. Maar dan vindt ze een lang vergeten tuin, met daarin een mysterieuze bron, die toegang geeft tot het eeuwige leven…

Daar was ‘ie dan eindelijk, het derde deel in de jeugd thriller serie van Sandra J. Paul en hoewel ik al wat jaartjes niet meer tot de jeugd behoor, kan ik toch nog echt altijd uitkijken naar sommige van de jeugdboeken. En deze reeks van Sandra is er daar absoluut een van. Haar schrijfstijl is zo ontzettend spontaan dat als je eenmaal begint met lezen je het boek niet meer naast je neer zult leggen en het in een ruk uit wilt lezen. Dit boek deed daar zeker niet aan onder, want wat was het weer een gaaf verhaal.

“Het gezang en geroep van de dorpsbewoners, aangewakkerd door de soldaten, gaat door merg en been. Colette voelt alleen nog maar haat in haar hart. Niemand is het waard om nog te blijven leven in dit dorp, ze moeten stuk voor stuk gestraft worden.”

Dit keer lezen we over de heks Colette, die in de delen hiervoor de kinderen van Kraaidorp zo’n ontzettende last…. of eigenlijk kunnen we gerust gevaar zeggen, bezorgd. Colette is hier zelf nog een kind, we zijn terug in het jaar 1621, de tijd dat de heksenjachten over de hele wereld gingen. Een verschrikkelijke tijd, zo ook voor Colette. Zij verliest door de jacht op heksen haar moeder en van het een op het andere moment staat haar volledige wereld op zijn kop. Wat moet ze nu zonder haar moeder? De enige persoon op de wereld die haar echt kende en die er altijd voor haar was en die zijzelf zo goed kende… Of eigenlijk, komt ze achter, dacht te kennen. Maar dan is er een kans dat ze haar moeder misschien toch niet voorgoed kwijt is en dat zorgt ervoor dat Colette doorzet en weer een doel voor ogen heeft. Maar of dit nu ook echt zo verstandig is?

“Duisternis achtervolgt haar als rook. Hij kan het zien, voelen en proeven.”

Ik vond het echt weer een ontzettend gaaf verhaal en het was echt leuk en interessant om nu ook eens te lezen over waarom Colette Zwart zo intens gemeen geworden is en waarom zij al die ellendige dingen doet. In dit boek wordt je daar een heleboel duidelijk over. En wederom weet Sandra J. Paul je te verbazen met hoe het verhaal in elkaar steekt. Je krijgt zelfs, of je het nu wilt of niet, medelijden met Colette. Het moet toch eigenlijk niet gekker worden zou je denken, toch?! Het verhaal zit goed in elkaar,Β  heeft een heerlijke, lekkere leesflow, waardoor je als een speer door het boek heen gaat. De spanning zit er van begint tot het einde in en zodra je het uit hebt begint dat gevoel alweer dat je gaat uitkijken naar het volgende deel…want hoe gaat het vanaf nu verder? En nu je dit allemaal weet…wat betekent dat voor de vervolgboeken? Ook de cover is weer een plaatje om te zien en de art print in het boek is gewoon zo gaaf. Het maakt het echt helemaal af. De Kraaienreeks mag dan een serie thriller boeken zijn voor de jeugd, maar het is ook absoluut leuk om te lezen als je ouder bent. Er is gewoon geen eind leeftijd voor. Ik heb weer ontzettend genoten van het verhaal en kijk uit naar de rest van de reeks πŸ™‚

De vergeten tuin - banner

“En dan staat er een vrouw voor hen, volledig gehuld in het zwart, met ogen die zo donker zijn als de nacht. De wereld koelt af, het vuur stopt en de stortregen stopt even snel als hij is begonnen.”

Cover: 🌟🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟1/2
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟🌟

Happy Reading!

Liefs,

Bren