Flaptekst:
Er was eens… een grote groep helden. Maar hoe zit het met de slechteriken? Laat je meevoeren naar werelden waar de doden herrijzen, Doornroosje duisterder is dan je denkt, internettrollen de mensen het leven zuur maken, het peperkoekhuisje een andere betekenis krijgt en de zeeheks ook een hart heeft.
Er was eens is de tweede sprookjesverhalenbundel die bij Dutch Venture Publishing is uitgekomen, alleen dit keer gaan de verhalen niet over de helden en stoere prinsessen, maar juist over de slechteriken in deze werelden. En laat ik nou helemaal gek zijn op sprookjes met een twist en de villains, niet voor niets heb ik de boeken die daarin zijn uitgebracht dan ook bijna allemaal in mijn kast staan en ben ik echt mega fan van Maleficent, mijn absolute nummer één villain.
Het boek bestaat uit vijf verschillende verhalen geschreven door Miranda Peters, Cathinca van Sprundel, Sandra J. Paul, Marijke F. Jansen en Suzanne Peters. Vijf schrijfsters die ik ook nog eens allemaal stuk voor stuk goed vind 🙂 Ik had dus ook echt zo’n onwijze zin in het lezen van dit boek en nam me voor om elke dag een verhaaltje te gaan lezen…
Nou, daar faalde ik… want ik heb het boek in 1 dag uitgelezen. De verhalen zijn stuk voor stuk echt heel erg leuk en goed bedacht. Sommige zelfs ook echt duister. Ze lazen heerlijk weg en een echte favoriet heb ik niet eens perse, want ik vond ze echt alle vijf hartstikke leuk. Goed de ene heeft net wat meer dan de andere, maar niet zo dat ik zoiets had dat er eentje slecht was of zo. En dat vond ik zo fijn! Ik ben namelijk zoals de meesten wel weten, niet echt van de verhalenbundels, maar dit was echt zo’n fijne. Elk verhaal wist me mee te voeren en ik heb er dan ook echt van genoten met lezen. Ik zal dit boek dan ook zeker nog eens oppakken om te gaan lezen 🙂 Echt een aanrader voor de liefhebbers van twisted tales!
Hartelijk dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
“Dood de ademdieven Vernietig de magie Verbreek de vloek”
Deze drie korte zinnen zorgen er nu al jarenlang voor dat de ademdieven, oftewel de Aspiratar want dat is de echte naam voor hun soort mensen, opgejaagd worden door de Jagers. Het is hun levensmissie en ze zullen er alles aan doen om alle Aspiratars uit te roeien, zodat een eeuwenoude vloek die over de Jagers heerst verbroken zou kunnen worden. De vloek is dat geen een Jager ouder zal worden dan twintig jaar, precies op de dag dat ze deze leeftijd bereiken storten ze ter aarde, ze zijn er dan ook heilig van overtuigd dat als ze zich aan hun opdracht blijven houden de vloek samen met de laatste Aspiratar op zal lossen….Echter weten de Aspiratars al meer dan tweeduizend jaar te ontkomen. Natuurlijk krijgen de Jagers er veel te pakken, maar uitgeroeid…zo ver zijn ze nog niet en dat jaagt de Jagers behoorlijk het harnas in. In dit boek leren we de Jager Quinn kennen, de allerbeste spoorzoeker van zijn soort. Hij raakt op een dag in contact met Thalia, een Aspirator, of zoals Quinn haar noemt een Ademdief. Hij is met een groep Jagers op pad en is vastbesloten haar om het leven te brengen. Toch weet zij hem te overmeesteren met haar gave, maar voor het voor hem te laat is, geeft ze hem zijn adem terug en vlucht weg. Ze is ontsnapt… Dit alles maakt hem behoorlijk van slag, maar ondanks dat zij zijn leven gespaard heeft, heeft hij dat per ongeluk ook bij haar gedaan en dat zint hem totaal niet. Hij moet en zal zijn fout rechtzetten en zet daarvoor alles op zijn kop om haar te zullen vinden. Maar zal zijn zoektocht hem de antwoorden en de wraak geven waar hij zo naar op zoek is, of zal hij toch moeten gaan toegeven dat de manier van werken van de Jagers toch niet bepaald lijkt te kloppen?
“Hoeveel onze levens ook van elkaar verschillen, we proberen allebei te overleven. We hebben allebei geen ouders meer en we doen allebei dingen die we niet willen doen. We lijken meer op elkaar dan je denkt.” -blz.126-
Thalia en haar jongere zusje Livia leven al vele jaren een eenzaam reizigersleven. Nooit verblijven zij lang genoeg op dezelfde plek om het ook echt een thuis te kunnen noemen. Altijd zullen zij waakzaam moeten zijn en op moeten passen dat ze niet op het spoor komen van de Jagers. Thalia is genezer, met haar bijzondere gaven geneest ze mensen van allerlei uiteenlopende wonden, ziekten en ga zo maar door. Klinkt heel niet zo slecht toch, als je bedenkt dat de Jagers ze als moordenaars bestempelen. Thalia gaat door het vuur om Livia uit de klauwen van de Jagers te houden, het meisje is negen jaar en dus bijna op de leeftijd dat ook haar gave zich zal gaan ontwikkelen. Hun leven is alles behalve makkelijk, continue op de vlucht zijn, geen ouders meer of wie dan ook om hun te beschermen. En dan red ze ook nog eens die verschrikkelijk arrogante jager, waardoor ze opnieuw hun spullen moeten pakken en op de vlucht moeten slaan. Ze vinden een nieuw onderkomen en alles lijkt behoorlijk soepel te gaan, ze leert er Mia en Jurriaan kennen, waar Thalia al redelijk snel een band mee opbouwt. Al blijft ze het vermoeden houden dat er meer aan de hand is dan de twee in eerste instantie zeggen. En dan gebeurt er iets verschrikkelijks waardoor Thalia haar leven nog erger dan normaal op haar kop komt te staan. Haar “vrienden” springen haar gelijk te hulp en zelfs Quinn…lijkt haar te willen helpen… Maar of dat betrouwbaar is?
“Mia ligt naast me op Quinns winterjas te slapen. Waar zou ze over dromen? Over Jur? Het lijkt me fantastisch om iemand te hebben voor wie je door het heetste vuur gaat, door de diepste dalen, om vervolgens samen de hoogste toppen te beklimmen. Ik heb zo vaak gedacht dat liefde niet voor ons, Aspiratar, is weggelegd, dat ik er zelf in ben gaan geloven.” -blz.176-
Wat was dit een fijn verhaal om te lezen zeg! In het begin start het verhaal rustig op, zodat je alle kans krijgt de wereld van de Jagers en de Aspiratar te leren kennen. Zo ook leer je al wat over Quinn en Thalia, maar daarna komt er een snelheid in het verhaal dat je als lezer vastpakt en niet meer loslaat tot je het boek uit hebt. Miranda Peters heeft met dit boek een absolute binnenkomer weten neer te zetten en maakt je zo onwijs nieuwsgierig naar hoe het allemaal verder gaat straks, want dat einde van dit deel….OMG….hoezo spannend? Gaat het ze lukken om de droom van zovelen tot uiting te brengen. Een wereld waarin niemand zich meer hoeft te verstoppen of elkaar moet doden. Maar juist een wereld waarin een ieder vrij kan zijn, samen mogen en kunnen zijn met degenen die hun dierbaar zijn. Waarin magie niet meer iets is om bang voor te zijn, maar juist gezien wordt als iets moois en goeds….Ik hoop het zo! Ik moet gewoon weten hoe het verder zal gaan dus ik zal, als menig andere lezer, braaf wachten op het tweede deel, want die moet ik gewoon lezen! Een ongelooflijk leuk, spannend en boeiend verhaal, met personages waar je al snel een band mee krijgt en een heerlijk vlotte schrijfstijl. Wat wil je nog meer?
“Omdat ik niet weet wie ik ben als ik geen Jager meer zou zijn,’ antwoord ik automatisch, voordat ik erover heb kunnen nadenken. Met een schok besef ik dat het de waarheid is. Ik ben al zo lang Jager, dat ik geen idee meer heb wie de jongen achter het masker is. Wat hij wil, waar hij naar verlangt…”-blz.203-
Auteurs: Jen Minkman, Cathinca van Sprundel, Marijke F. Jansen, Miranda Peters, Suzanne Peters
Genre: Young-Adult sprookjes
Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
ISBN: 978 94 92585 39 4
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 250
Uitgave: 14 oktober 2019
Met dank aan Uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
“Er was eens… vele fantastische sprookjes beginnen zo. Maar ken jij deze al?
Laat je meevoeren naar werelden waar Assepoester tegen loverboys strijdt, waar social media nog gevaarlijker is dan een spinnewiel, waar inhalige fey muzikanten je opsluiten in torens, waar oma’s gered moeten worden van iets ergers dan een boze wolf en waar twee zusters door yeti’s op de proef worden gesteld. Verhalen vol magie, verraad, vriendschap en liefde.”
Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik gek ben op sprookjes. Dus toen het bekend werd dat dit boek uit zou komen bij Dutch Venture Publishing was ik al helemaal enthousiast. Hoe leuk is het dan ook om mee te mogen doen aan de blogtour.
Het boek bevat vijf verschillende verhalen die ieders gebaseerd zijn op een sprookje dat iedereen wel kent, maar dan zijn ze niet herverteld maar gewoon in een volledig nieuw jasje gestoken. Hoe leuk is dat! Ik vond het zeker vermakelijk om te lezen. De verhalen zijn kort maar hebben ieder zo hun eigen charme en de auteurs weten het ook zo neer te zetten dat het ook echt af voelt. Het verhaal van Jen Minkman had ik het allermeeste mee, dit ook omdat er een proloog en een epiloog bij zat, waardoor ik nu helemaal de hoop heb dat er een vervolg op komt, of gewoon een heel boek op zichzelf. Lijkt me echt geweldig! Natuurlijk wist het ene verhaal me meer te raken dan het andere, maar dat lijkt me niet meer dan logisch met een bundel.
Niettemin is dit onwijs leuk en absoluut onwijs origineel gedaan en mag dit boek natuurlijk niet in je boekenkast ontbreken als je van sprookjes houdt. Ik zal het zeker nog eens lezen 🙂 En wat is er nou heerlijker met het herfstweer, dan lekker op de bank met een kleedje, een warme bak thee, wat lekkers en een sprookje ( of vijf ) erbij 😀 Niet dan?
“Vijf sprookjes, vijf heldinnen, vijf keer ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Of toch niet?”
Met dank aan uitgeverij Dutch Venture Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
Daar waar de oude en de nieuwe wereld
elkaar ontmoeten
Waar de levenden zich omringen
met de geesten van weleer
Daar geeft de aarde haar geheimen prijs
Want de sleutel tot de Ommekeer
Maakt wat zwart was rood
En wat klein was groot
De sleutel tot de Ommekeer
Wacht in het rijk der dromen
Maar alleen voor hen die leven in het licht
Voor de duisternis blijft de aarde dicht
Hester is behoorlijk van slag van wat er allemaal is voorgevallen, ze lijkt in een diep gat te zijn gevallen en haar vertrouwen in anderen heeft een fikse deuk opgelopen. Siem is zelf ook niet bepaald een blij ei, hij snapt niet hoe hij in vredesnaam zo’n gevaar heeft kunnen vormen voor zijn vrienden en Hester. En Mirella, kunnen ze haar nog een kans geven of is de hoop daarop voorgoed verkeken? De gebeurtenissen van hiervoor hebben er flink ingehakt bij iedereen, maar ze moeten door. Wat willen Helena en de dokter nou precies van ze en is het verhaal wat hun is verteld is wel de hele waarheid of houden ze er toch stiekem een tweede agenda op na? Ze weten het niet, maar toch besluit de groep vrienden om Sophia te beschermen en de mutanten uit te schakelen voor het te laat is. Ze vertrekken naar waar het allemaal begon, Griekenland en dan wel naar het eiland Rhodos. Ze hopen hier de antwoorden te vinden waar ze al zolang naar op zoek zijn. Maar dan loopt alles toch heel anders dan dat ze aan zagen komen en zullen ze meer dan ooit moeten vechten voor hun leven en het leven van hun vrienden. Ze weigeren het op te geven en gaan door tot het uiterste, gaat het Hester, Siem en hun vrienden lukken om alles voor eens en altijd op te lossen?
“Yvet trok haar hand los. ‘Nee, ik heb geen idee hoe dat voelt. En weet je waarom niet? Omdat je het me niet wilt vertellen. Omdat je nooit zegt wat je dwarszit. Ik heb verdorie nooit geweten dat je je jaren later nog steeds schuldig voelde om wat er met je vader gebeurd is. Dat moest ik van Twan horen, nadat Siem er met hem over gepraat had. En toen Siem het had uitgemaakt stikte je liever in je verdriet dan het met mij te delen. Je kropt alles op en dan zeg je tegen mij dat ik niet weet hoe dat voelt. Heb je er ooit bij stil gestaan hoe dat voor mij moet zijn?” -Yvet, blz.24-
“Hart van Smaragd” is het derde en tevens laatste deel van de “Gaia” trilogie van Miranda Peters. Het boek begint gelijk waar deel twee eindigde waardoor je als lezer al heel snel weer het verhaal in wordt getrokken. Miranda haar schrijfstijl is heerlijk vlot en beeldend en ze weet je dan ook gelijk te boeien, waardoor je het boek heerlijk snel uit hebt. Waar ik in het begin nog wat twijfelachtig was bij het eerste deel is dat met het lezen van de andere twee boeken weer helemaal goed gekomen 🙂 Soms zaten er dan nog wel wat ongeloofwaardige en onrealistische stukjes in, maar die mochten de pret van het lezen absoluut niet drukken. De groei van de personages is door alle boeken heen heel goed te volgen en is erg leuk om mee te maken, je krijgt daardoor een band met ze en leeft ook echt met ze mee. Ik heb echt van deze trilogie genoten, en kijk dan ook zeker uit naar meer boeken van Miranda Peters. “Hart van Smaragd” is een aanrader voor de young adult fans, een geweldige serie met genoeg actie, romantiek, vriendschap en avontuur, zeker de moeite waard om te gaan lezen 🙂
Leegte Duisternis Blind ben ik Verloren omdat ik je zo mis
Binnen in mij brandt een vlam Klein, maar fel Wachtend op zuurstof grijnzend genietend van het spel
Maar het is geen spel Dat is het nooit geweest De vlam wordt vuur vult de leegte, verdrijft de duisternis Zonder aarzeling, onbevreesd
Ik kan weer zien jouw ogen zo blauw Mijn vuur wijst me de weg Het is heet, het brandt speciaal voor jou
Waar in het eerste deel “Hart van Glas” de focus vooral gericht was op de kennismaking met de personages, hun buitengewone krachten en hun vrienden en familie zul je ze in dit deel nog beter leren kennen en ligt de focus meer op actie, spanning en de bloei van alle personages; ze zijn duidelijk volwassener geworden in hun doen en laten. Je rolt als het ware van de spannende cliffhanger uit boek één zo dit tweede deel in. Hester krijgt vreselijk nieuws te horen van Mirella. Siem is ontvoerd door een onbekende en onzichtbare vijand. Ze vertrekken per direct naar Groningen om hem te zoeken. Hester staat met haar rug tegen de muur en weet zich geen raad, behalve dan dat ze Siem moet en zal redden. Ze wordt meerdere keren gedwongen dingen te doen die ze normaal nooit zou hebben gedaan. Keuzes maken die onmogelijk lijken te zijn, maar die uiteindelijk toch gemaakt zullen moeten worden, met alle gevolgen van dien. Lukt het Hester en haar vrienden om Siem uit de klauwen van de zeer gewelddadige en gewiekste vijand te bevrijden?
“Ik zuchtte, stiekem een beetje bang voor wat ik op het punt stond te gaan doen. Ik had nog nooit iemand moedwillig pijn gedaan. Maar het kon niet anders. Als we Siem…….levend terug wilden vinden, moest ik de mannen aan het praten zien te krijgen. Op welke manier dan ook.” -blz.79-
Miranda Peters heeft met dit tweede deel in de Gaia trilogie een leuk, goed en spannend boek weten neer te zetten dat al vanaf de eerste bladzijden vraagt om gelezen te worden. Je wilt weten hoe het verder gaat, of het ze gaat lukken om Siem daadwerkelijk te bevrijden en wat zullen de gevolgen zijn van alle hartbrekende keuzes die Hester moet maken? Je merkt echt dat Miranda gegroeid is in haar schrijven. Haar schrijfstijl is nog vlotter dan in het eerste deel en ze weet de spanning goed op te voeren. Natuurlijk zitten er her en daar nog wat dingen in die wat ongeloofwaardig over komen, maar is dat niet ook de charme van dit verhaal? Ik vind eerlijk gezegd van wel. Dit verhaal vraagt absoluut naar meer, ben dan ook heel erg benieuwd hoe het verder gaat in het derde en laatste deel in deze trilogie, waar ik dan ook deze week nog in zal gaan beginnen met lezen.Ik moet gewoon weten hoe het ze verder zal vergaan!
“Ik vertel je dit, omdat er in een mensenleven soms dingen gebeuren waardoor je geen andere uitweg meer ziet dan wraak te nemen op de mensen die je iets dierbaars afgenomen hebben. Maar brengt dat je geliefden terug? Zorgt dat ervoor dat het lege gevoel verdwijnt? Dat het verdriet slijt?” -blz.163-
“Hart van Glas” is het eerste deel uit de Gaia trilogie van Miranda Peters. Ik had al van anderen gehoord dat dit boek erg goed moest zijn dus mijn nieuwsgierigheid werd gelijk gewekt. Ik moet toegeven dat het me zeker niet is tegen gevallen, want het is inderdaad goed. Het verhaal heeft me echt weten te verrassen. Het is een uniek verhaal en staat behoorlijk op zichzelf, dat vind ik er echt heel erg fijn aan. Miranda Peters heeft een vlotte, beeldende schrijfstijl waardoor het boek vlot weg leest en je een fijne band kan vormen met de personages.
Tien jaar geleden verloor Hester haar vader in een afschuwelijk auto ongeluk, ze weet haar moeder en zusje te redden, maar haar vader niet en die komt dan ook te overlijden. Hester was toen zeven jaar. Ze is zich altijd schuldig blijven voelen over het ongeluk en de dood van haar vader. Hester heeft dan ook elke nacht weer vreselijke nachtmerries over het ongeluk met flashbacks naar toen.
“Ik kneep mijn ogen dicht en wenste, zoals iedere avond, dat Meneer Nachtmerrie een keer over zijn zwarte hart zou strijken en mij een nachtje oversloeg. Als verjaardagscadeau.” -blz.30-
Op Hester haar zeventiende verjaardag beginnen haar nachtmerries ineens om te slaan in een heel ander soort dromen. Ze zijn niet van echt te onderscheiden en dat brengt best wat verwarring in het begin. In deze dromen ontmoet Hester Siem. Al snel worden de twee hartstikke verliefd op elkaar. Hester snapt er niets van, zij die nooit verliefd kon worden, of gevoelens voor andere jongens kon krijgen kreeg ze nu ineens wel en in volle hevigheid ook nog eens en dat allemaal voor een jongen uit haar dromen.Ze is hopeloos verliefd op Siem en hij ook op haar. Naarmate de dromen elke nacht blijven komen begint Hester zich steeds meer af te vragen wat ze betekenen en of Siem echt is. Ook kan ze in haar dromen eindelijk zijn wie ze echt is, waar ze zich in de “wakkere” wereld altijd inhoudt en weinig van haarzelf kan tonen kan ze in haar dromen de bovennatuurlijk sterke meid zijn die ze in werkelijkheid is. Ze kan bijvoorbeeld ijzer tot stof verkruimelen en ga zo maar door. Ook Siem blijkt over deze gaven te bezitten al heeft hij er wel altijd gebruik van gemaakt. Ze besluiten uit te gaan zoeken hoe het kan dat ze zo anders zijn dan anderen.
Bobbie las maar wat graag mee in dit boek 😀
Dan beland je in het tweede stuk van het verhaal, wat heel wat langzamer verloopt. Hierdoor werd ik sneller afgeleid van het boek en dat vond ik toch best wel jammer. Op een gegeven moment vroeg ik me af wat er nou belangrijker was; de mega verliefdheid en het niet van elkaar af kunnen blijven van Hester en Siem, of het hoe en wat achterhalen van hun kracht en wie hun achtervolgers zijn. Ik raakte daardoor de rode draad in het verhaal kwijt, ik vond dat dan wel weer een minpunt in het boek. Maar gelukkig neemt het verhaal op den duur in het laatste stuk weer toe aan snelheid en bouwde de spanning zich aanzienlijk op en dat maakte dan toch wel weer aardig wat goed voor mij. Ik kijk er naar uit om in het tweede deel van de trilogie te gaan beginnen binnenkort. Natuurlijk ligt die al klaar, zodat ik kan er in kan beginnen zodra ik tijd heb 🙂 want met zo’n cliffhanger als dat dit verhaal heeft aan het eind wil je gewoon niet anders dan verder lezen! Al met al is het een heerlijk boek vol spanning en romantiek wat vlot weg leest en doet verlangen naar meer 🙂
“Ik weet wat jullie kunnen. En als ik het weet, kunnen anderen er ook achter komen. Wees voorzichtig en val niet teveel op als je geen moeilijkheden wilt.” -blz.157-
The Book Dragon's Nook 