Tag: Cathinca van Sprundel

Flaptekst:

Een eenzame toren, een versteend leger en een prinses die haar broer zoekt, maar de liefde vindt.
Merryns broer Arthen hoeft maar een ding te doen om koning te worden, zichzelf bewijzen door naar het verloren domein te gaan en daar een bruid of een wonder te vinden. Merryn wacht gespannen op zijn terugkeer, totdat ze ontdekt dat enkele hovelingen Arthens ondergang beramen. Merryn reist zelf naar het verloren domein om Arthen te waarschuwen. 
Eenmaal daar sluit ze echter op een toren, waarin het wereldvreemde meisje Ellowyn woont. Wie is Ellowyn en kan Merryn haar misschien ook redden…?
Een verhaal over dapperheid, je angsten overwinnen en queer liefde.

Zoals de meesten wel zullen weten ben ik niet echt fan van personages op een cover, omdat dit vaak heel veel wegneemt van je eigen fantasie tijdens het lezen van een boek. Bij dit boek had ik dat eerst ook wel een beetje, maar toch is de kaft echt wel een plaatje. Het prachtige kasteel op de achtergrond met de mooie Ellowyn op de voorgrond roept gelijk vragen op. Je wilt toch gelijk wel meer weten. En gelukkig stelde het verhaal dan ook zeker niet teleur 🙂 Al snel werd ik meegezogen de wereld van Merryn in die op zoek gaat naar haar broer in het gevaarlijke Verloren Domein, althans de mensen vinden het gevaarlijk en komen er dan ook niet, want wie daarbinnen gaat is het nog maar de vraag of die ook weer terug zal keren. Toch gaat Merryn achter haar broer aan om hem te waarschuwen van het gevaar dat hem te wachten kan staan als hij terugkeert. Merryn is een lieve, gevoelige meid die gek is op dieren en eigenlijk helemaal niets heeft met het gekonkel aan het hof. Dat haar de kans staat om uitgehuwelijkt te worden aan een ploert van een oude vent staat haar ook echt totaal niet aan, nog meer redenen om haar broer te vinden dus.

“De gedachte aan het leven dat nu op me wachtte, maakte me echt ziek.”

Het verhaal leest ontzettend fijn weg en ik had het dan ook in no time uitgelezen. Het voelde voor mij echt als een sprookjeswereld en daar hou ik zo van! Cathinca haar schrijfstijl neemt je al vanaf de eerste bladzijde mee het verhaal in en ze weet je aandacht ook echt tot het allerlaatste moment vast te houden. De personages zijn goed neergezet en de worldbuilding was ook erg fijn. Ik kon al lezende makkelijk alles voor me zien. Ik hou van zulke boeken, een fijn en goed verhaal (in dit geval ook nog eens een sprookjesachtige) een vlotte en vloeiende schrijfstijl en met mooie subtiele lessen erin verwerkt. Ik leefde ook zo mee met Merryn en Ellowyn, die twee zijn zo voor elkaar gemaakt, maar de toekomst ziet er niet rooskleurig uit voor ze. Dat verscheurde niet alleen hun harten maar ook die van mij. Maar gelukkig ligt een toekomst nooit volledig vast en kan er altijd nog van alles gebeuren…toch?

“Uit onwetendheid en angst veroorzaken jullie mensen zo ongelooflijk veel leed. Zelfs als je onbekend bent met iets kan je proberen om er begrip voor te hebben, of om meer te leren.” 

Ik heb absoluut genoten van het lezen van dit verhaal en als jij net als ik van sprookjes houdt dan moet je dit boek gewoon echt gaan lezen, want het is zo leuk. Vertrouwen, vriendschap, liefde, avontuur en ga zo maar door, komen in het verhaal voor. En wat ik echt zoiets mooi vond is dat Merryn laat zien dat het zo ontzettend belangrijk is om altijd bij jezelf te zijn en je je daar niet voor moet schamen als je anders bent dan anderen. Dat juist dat een van de dingen is die je zo uniek en mooi maken als mens. Het is een prachtig, mooi, fijn en zeker ook met de nodige dosis humor erin verwerkt, verhaal. En dit keer een die niet over het standaard riedeltje met een jongen en een meisje die verliefd worden en samen oh zo gelukkig oud worden. Cathinca heeft echt een tof verhaal neergezet en ik hoop er nog vele van haar hand te kunnen lezen in de toekomst.

“Er zijn plekken op de wereld waar dat vaker voorkomt, waar het niet uitmaakt of je een man of vrouw bent, als je maar echt van iemand houdt. En die gedachte vind ik mooi.”

Bren