Review: Sansaar – De Hoeders — Esmeralda de Vries

Genre: Fantasy / Steampunk
Uitgever: TIM Publishing
Serie: Sansaar #1
ISBN: 978-90-830840-0-8
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 254
Uitgave: 2020

Hartelijk dank aan  Esmeralda de Vries voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Sansaar - Kaft

Flaptekst:
Sansaar. De hoeders. Als zijn grootouders onder mysterieuze omstandigheden van de aardbodem lijken verdwenen, is Achon vastberaden om ze te gaan vinden. Na een vergeefse zoektocht van bijna een jaar staat hij op het punt om op te geven als hij onverwachts een aanwijzing krijgt. Hij ontdekt Sansaar; een wereld waarin bijna alles in- en uitklapbaar is. Waar ondergrondse wezens zich onzichtbaar kunnen maken en waar mensen op reusachtige tragonders rondtrekken over weidse grindvlaktes. Hun missie is om de oude wereld van voor ‘de vernietiging’ te herstellen door een keten van oases te creëren. Achon komt er achter dat zijn opa en oma niet zijn wie ze zich voordoen. Waarom zijn ze verdwenen en waarom worden één voor één de oases vernietigd? Niet alleen de bewoners van Sansaar zijn in gevaar; alles dreigt uit evenwicht te geraken.

Sansaar vertelt het verhaal van Achon, een jongen die maar net in staat is om zichzelf in stand te houden in Parijs als schoonmaker. Hij leeft bijna als zwerver, maar heeft nog wel een baantje waar hij wat mee verdient. Hij is al een hele tijd op zoek naar zijn opa en oma en op een zekere dag vindt hij dan eindelijk een aanwijzing waardoor zijn hele leven verandert en hij in de wereld Sansaar terecht komt. Uiteraard blijken zijn grootouders in die wereld nogal een big deal te zijn en moet hij zijn eigen pad in deze bijzondere wereld vinden.

Sansaar – De Hoeders is een boek waarin we Achon en zijn reis volgen. Het is de bedoeling dat hij een vlieger wordt en velen geloven zelfs dat hij wel eens een uitverkorene zou kunnen zijn die Sansaar van de ondergang kan redden. Helaas vond ik het verhaal op veel punten ongeloofwaardig en lijdt het verhaal best wel aan een goed gebrek aan pacing. Wat ik zelf erg vervelend vond was dat het lettertype in dit boek ontzettend klein is, waardoor het lezen me erg moeizaam af ging. Daar kwam dan ook nog eens bij dat het boek maar negen hoofdstukken bevat, waardoor ik wist dat ik echt even de tijd moest hebben om weer een hoofdstuk te lezen, want ik hou er niet van om halverwege een hoofdstuk een boek opzij te leggen.

Het verhaal is helaas niet bijster origineel, ik had eerlijk gezegd het idee dat dit weer het zoveelste verhaal was van een jongen die blijkt meer te zijn dan in eerste instantie wordt prijsgegeven. Ook de parallelle wereld en dat hij een soort uitverkorene was is een cliché dat ik onderhand wel ken. En hoe hij alle keren dat hij ging leren vliegen en neerstortte toch overleefde is me eigenlijk een raadsel.

Sansaar 1

Ondanks deze punten van kritiek heeft Esmeralda de Vries een fijne en beeldende schrijfstijl en wilde ik wel degelijk weten hoe het verhaal verder ging. De wereld die ze met Sansaar heeft neergezet is intrigerend en ik wilde ook graag erachter komen waarom de oases vernietigd worden. Aan world building is er in ieder geval geen gebrek.

Toch vind ik het lastig om te zeggen wat ik nou echt van het verhaal vond. Aan de ene kant is het verhaal op een boeiende manier geschreven, maar merkte ik toch dat ik er moeizaam doorheen kwam. Dat zal zeker zijn door de eerder genoemde punten van het kleine lettertype en de lange hoofdstukken. Aan de andere kant was het einde voor mijn gevoel zeer abrupt en zat ik ook echt een moment nog van “Wat is er nou eigenlijk gebeurd?” Het is heel duidelijk dat het verhaal nog niet is afgelopen en verder gaat in een vervolg. Al heb ik geen idee of die nog gaat komen, want ik kan geen enkele post van Esmeralda de Vries vinden van dit jaar op social media. Maar ik vrees ook dat mijn interesse niet genoeg is gewekt om verder te willen lezen. Daarvoor is het verhaal mij gewoon net iets té generiek en mis ik originaliteit in het verhaal.

Cover: 🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟½
Lettertype: 🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟½
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Advertentie

Review: De tranen van de eenhoorn — Ronald van Assen

Genre: Fantasy
Uitgever: Godijn Publishing
ISBN: 978-94-93157-90-3
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 255
Uitgave: November 2020

Hartelijk dank aan Godijn Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

De tranen van de eenhoorn - Kaft

Flaptekst:

De bevolking van Invisia staat op het punt te worden uitgeroeid. Legers afzichtelijke wezens trekken op naar de hoofdstad Amarena. Als de troonopvolgster wordt vergiftigd, is de chaos compleet. Slechts de tranen van de eenhoorn bieden uitkomst. Vier personen zetten hun leven op het spel om het kostbare vocht te bemachtigen. Als alles verloren lijkt voor de bevolking van Amarena, komt er hulp uit onverwachte hoek.

Het verhaal speelt zich af in Invisia, een verborgen deel van de aarde. Invisia wordt bevolkt door bekende rassen als mensen, elfen, dwergen, aardmannen en trollen, maar ook door andersoortige wezens zoals smorgels, arachnieten en mockels. Het lijkt op de aarde zoals wij haar kennen met steden, bossen, bergen en akkers, maar pas op … in Invisia is niets wat het lijkt.

De tranen van de eenhoorn is een spannend en soms ontroerend verhaal waarin alles draait om klassieke fantasy thema’s als de strijd tussen goed en kwaad, opoffering en vriendschap.

Toen ik de achterflap van dit boek las, wist ik van tevoren al dat ik op weinig verrassingen hoefde te rekenen; klassieke fantasy thema’s en een redelijk standaard fantasywereld met rassen die we al sinds Tolkien kennen. Hierdoor waren mijn verwachtingen van het boek in ieder geval niet hoog, maar of het ook goed is om op de achterflap al de verwachtingen zo te temperen?

Het verhaal begint op Aarde en we volgen een jonge meid genaamd Linda die met haar tante Sofie in een klein huisje in het bos woont. Ze is bijna jarig en wordt dan achttien, voor velen natuurlijk een magische leeftijd! Echter nog voor ze jarig is blijkt haar hele leven een leugen te zijn en wordt ze door haar twee hartsvriendinnen meegesleurd naar Invisia, de wereld waar ze een prinses blijkt te zijn. Nadat we Linda een hele tijd volgen verandert het perspectief van het boek vrij abrupt. We volgen vervolgens haar twee vriendinnen Masha en Miranda die samen met een Smorgel genaamd Smorgy (hoe verzin je het…) op pad moeten om een tegengif te zoeken voor de vergiftigde Linda, die er nu bij ligt als een soort Doornroosje.

De tranen van de eenhoorn - 1

Uiteraard is er ook een kwaadaardige koningin, Morissa, die roet in het eten gooit. Ze wil niets liever dan Amarena met de grond gelijk maken met haar leger van aardmannen, trollen en mockels (nogmaals, hoe verzin je het…). Kortom, alle vinkjes voor een klassieke fantasy setting kunnen gezet worden. Uiteraard met de nodige veldslagen en overwinningen/verliezen aan beide kanten.

De tranen van de eenhoorn staat bol van de clichés en hoewel het verhaal prettig weg leest werd ik soms gek van de onnodige herhalingen in de tekst. Eerst gebeurt er iets, waarna een ander het vervolgens ook nog eens zegt, of benadrukt. Ook vond ik veel van de gekozen namen erg ongelukkig, of in ieder geval onorigineel. Nu hoeft dat allemaal geen probleem te zijn, maar zoals de achterflap al zegt hoeven we niet verrast te worden met een origineel fantasy verhaal. Het lijkt dan in veel opzichten ook op een hervertelling van veel fantasyverhalen zoals we die al kennen. Ronald van Assen schept een mooie wereld en heeft een beeldende schrijfstijl, maar origineel is het werk absoluut niet en dat vind ik best jammer, want vooral de eigen elementen uit het verhaal hadden meer potentie. Het verhaal is vermakelijk en leest lekker soepel weg, maar ik vrees dat het geen blijvende indruk heeft gemaakt.

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Review: Demonen van Myradé — Patrick Berkhof

Genre: Fantasy
Uitgever: Uitgeverij Versa
Serie: Dizary #2
ISBN: 978-90-825668-3-3
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 339
Uitgave: 2019

Hartelijk dank aan Uitgeverij Versa voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Dizary 2 - Kaft

Flaptekst:

Aster Vermelie is de enige tovenares tussen de duizenden warrige uitvinders van Pling Ploing. Ze hoopt er magie een bespreekbaar onderwerp te maken, maar er gaat iets gruwelijk mis. Haar magische uitvinding raakt ontregeld en brengt de wijde omgeving in gevaar. Dit is de kans voor het jonge vredesgilde van Moed en Daad om zich te bewijzen. Helaas heeft de wijk het onervaren gilde al laten vallen. Ileas, Arak, Jinasum, Rudarg, Ylly en de poes Zeliska laten het erbij zitten. Als Ileas dan een belangrijk sieraad in handen krijgt, loopt alles anders dan gedacht. Maar zijn deze zes gezellen opgewassen tegen het probleem dat in Pling Ploing met het uur groter wordt? Een spel van macht is daar losgebarsten. Wat zou jij doen als je de macht bezat om vreselijke dingen te doen – met een eenvoudig handgebaar jezelf in rijkdom hullen, de wereld naar je hand zetten, mensen doden. Macht is een merkwaardig ding en in de verkeerde handen meer dan een dodelijk wapen.

Mijn eerste ervaring met Dizary was een goede (zie review) en ik wilde dan ook graag verder lezen in deze rare, maar goed neergezette fantasywereld. Het verhaal begint meteen met een hoop actie en we zien de oude bekenden uit het eerste deel terug, hard bezig met het vechten tegen een trol die de wijk terroriseert.

Ondertussen is Aster Vermelie, een nieuw personage, druk om haar uitvinding tentoon te stellen in Pling Ploing, een regio waar allemaal uitvinders wonen. Helaas gaat er iets gruwelijk mis en slaat haar machine op hol, met alle gevolgen van dien.

Deze twee verhaallijnen zijn degene die we als lezer volgen en ik moet eerlijk toegeven dat ik me na 200 pagina’s een beetje afvroeg waar het nou precies heen ging met het verhaal. De pacing is een beetje traag in de eerste helft en er gebeurt niet bijster veel, waardoor ik soms moeite had om door te lezen en het boek regelmatig even aan de kant legde.

Dizart 2

Als dan eenmaal alles een beetje samen begint te komen, komt de vaart ook echt goed in het verhaal en is er lekker veel actie, iets wat ik in het eerste stuk van het verhaal erg miste. De personages uit het eerste deel worden verder uitgediept en de nieuwe personages zorgen voor een frisse wind, niet dat dat nodig was, maar ze zijn goed uitgewerkt en voegen ook echt iets toe aan de diversiteit aan personages.

De worldbuilding van Dizary is erg leuk, al had ik soms wel wat moeite met alle zelfverzonnen woorden en termen, vooral omdat nergens goed uitgelegd wordt wat ze nou precies betekenen, al is het in de context vaak wel te raden, maar een woordenlijst achterin het boek, of iets dergelijks zou geen kwaad kunnen. De wereld wordt op een levendige manier beschreven en doet heel erg aan als een mix van fantasy met steampunk. Patrick Berkhof heeft echter niet het geijkte pad gevolgd en echt een originele, vaak maffe wereld neergezet waarin van alles mogelijk is en het verhaal ook niet een standaard goed tegen kwaad cliché is.

Daar waar het eerste deel me eigenlijk vanaf het begin wist te grijpen kostte het me met Demonen van Myradé veel langer voor ik echt door wilde lezen om erachter te komen hoe het verhaal verder zou gaan. Ik denk dan ook dat als de pacing wat beter was geweest, dat ik het boek hoger zou beoordelen dan ik nu doe. Maakt dat het boek slecht? Nee, dat absoluut niet, maar het boek was voor mij soms net iets te traag, helemaal met de verwachtingen na het eerste boek. Desondanks heb ik me absoluut  vermaakt met Demonen van Myradé en is het zeker de moeite waard om te lezen als je, net als ik, genoten hebt van het eerste deel.

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Review: De Internauten: Oorsprong — R. Wade

Genre: Scifi / Young Adult
Uitgever: Hamley Books
Serie: De Internauten #1
ISBN:  9789464208030
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 446
Uitgave: September 2021

Hartelijk dank aan Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

De Internauten - Kaft

Flaptekst:

De wereld heeft nood aan nieuwe helden. Sky, Wolf, Phoebe, Harper, Florence, Aurora en Charlie zijn hun namen. Als digital natives worden ze klaargestoomd om op het internet een machtige, maar onbekende vijand te stoppen.

Hun mythische strijd wordt een odyssee vol gevaren waarin ze niet enkel elkaar maar ook zichzelf leren kennen. Het lot van de mensheid ligt in hun handen. Slagen ze niet in hun missie dan zal er geen morgen meer zijn.

Mijn eerste kennismaking met het schrijversduo R. Wade was met hun boek “Team Internet: Mission One” , een jeugdboek wat mij een beetje Power Rangers vibes gaf, op een goede manier. Ik was dan ook erg nieuwsgierig naar dit young adult verhaal van dit duo.

Het boek begint met een kennismaking van alle personages die net als in het eerdergenoemde ‘Team Internet: Mission One’ allemaal een videogame gespeeld hebben waardoor ze uitgekozen zijn om onderdeel uit te maken van een speciaal team. Een ding waar ik me heel erg aan ergerde was dat de personages continu in de clinch met elkaar liggen en ze allemaal even sarcastisch overkomen, waardoor je aanvankelijk lastig onthoudt wie wie nu precies is. Het begin van het verhaal lijkt dus heel erg op het vorige boek en nu is de doelgroep natuurlijk wel anders, maar het had best wat origineler gemogen van mij.

De Internauten - 1

Als de missie dan eindelijk begint komen de zeven helden van het verhaal al snel vast te zitten in het internet en verandert het verhaal van scifi naar een herbeleving van de Odyssee uit de Griekse mythologie. Dit had ik totaal niet aan zien komen en zorgde ervoor dat mijn interesse in het boek af begon te nemen, ik wilde namelijk scifi lezen. Het boek kampt ook met de nodige pacing issues, waarbij sommige hoofdstukken kort zijn en andere maar liefst veertig pagina’s of meer. Hierdoor merkte ik dat ik regelmatig even stopte met lezen, als ik zag dat het volgende hoofdstuk lang was. Deze hoofdstukken hadden volgens mij prima in stukken kunnen worden gehakt. Ook waren er best wat dingen ongeloofwaardig in het verhaal, zo waren de personages op een bepaald punt in het verhaal gedrogeerd door het eten van bloemen en werden ze in een klap nuchter toen ze geforceerd werden te braken. Zo werkt het helaas in het echt niet, want het duurt best een tijd voor alles uit je bloedbaan is verdwenen.

De personages worden naarmate het verhaal vordert gelukkig een stuk verder uitgediept en allemaal kampen ze zo met hun eigen problemen die horen bij een jonge leeftijd, de worsteling met uitzoeken wie je bent. Dat we allemaal verschillend zijn en iedereen zijn zwakke en sterke punten heeft. Dit is goed verwerkt in het verhaal. Vooral Phoebe die in het begin als oppervlakkige Instagrammer wordt neergezet blijkt toch veel meer in haar mars te hebben dan je aanvankelijk denkt. Ook is het taalgebruik van de jongeren goed bestudeerd, met veel Engelse woorden erdoorheen. Het zijn stuk voor stuk geloofwaardige personages. Vooral Charlie vond ik een erg leuk personage, met zijn gekke ideeën en rare humor.

De Internauten - Blogtour Banner

Overall vind ik het lastig te zeggen wat ik nu precies van het verhaal vond. Ik had gehoopt op veel meer scifi en was onaangenaam verrast toen het verhaal ineens veranderde in een herbeleving van de Odyssee. Pas tegen het einde werd het weer echt spannend en toen was het verhaal ineens afgelopen en stond er met grote letters “WORDT VERVOLGD…” Ik weet alleen niet of De Internauten: Oorsprong erin is geslaagd of ik wil weten hoe het verder gaat. Voor een debuut van de serie vond ik hem namelijk niet bijster sterk, wat ik erg jammer vind, want het concept is erg leuk, maar de uitwerking helaas wat minder.

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Review: Uncommon Knowledge

Genre: Non-Fictie
Uitgever: The Economist Books
ISBN: 9781788163323
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 261
Uitgave: 2019

Boeken over feitjes, ik kan er heel eerlijk gezegd geen genoeg van krijgen. Toen we dit boek vonden in de winkel wilde ik hem dan ook graag hebben, want de titel sprak me aan en ook de achterflap stond al vol met vragen waar in het boek antwoord op wordt gegeven. Maar is het nou ook echt wat?

Uncommon Knowledge - Kaft

Ja en nee, is het antwoord op die vraag. Laat ik beginnen met waarom wel. Het boek staat stampvol met allerlei artikelen over van alles en nog wat. Elk artikel is maximaal twee pagina’s verdeeld over tien onderwerpen. Dit maakt het dat je het boek makkelijk even oppakt en een paar artikeltjes tussendoor kunt lezen. In elk artikel kom je echt van alles te weten, van geschiedenis, tot biologie, tot economie, het wordt allemaal wel aangehaald. Het is dan ook echt een boek dat voor iedereen interessant kan zijn, juist omdat het zo breeds is opgezet. En een ding is ook zeker, je leert écht iets als je dit boek leest. De schrijfstijl is erg fijn en vaak worden er ook grafieken of andere illustraties gebruikt bij artikelen om ze extra kracht bij te zetten.

Uncommon Knowledge

Waarom is het boek dan zo leuk, maar toch ook weer niet? Dat heeft eigenlijk vooral te maken met wat ik eerder ook aanhaalde in waarom ik het boek wel leuk vind, namelijk dat de artikelen erg kort zijn, waardoor soms als iets interessant is je niet echt verder kunt lezen over dat onderwerp. Ook dat het boek zo breeds is opgezet kan een nadeel zijn, omdat het dus ook onderwerpen behandelt die je misschien totaal niet interesseren. Sommige artikelen wisten me dan ook erg te boeien, terwijl de andere een waar snore-fest waren. Gelukkig zijn de artikelen dan kort 😉 Wat ik ook een nadeel vind aan dit boek is dat sommige artikelen helaas nu al verouderd waren. Zo werd er bijv. in het boek aangehaald dat er mogelijk een pandemie op komst zou zijn in de toekomst en zat het er compleet naast, want COVID-19 is ondertussen al onderdeel van ons leven geworden. En zo waren er meer artikelen die ondertussen eigenlijk zo al de prullenbak in kunnen.

Overall is dit wel echt een leuk boek, maar ik vrees dat het wel snel verouderd zal zijn en daarom zou ik dit boek alleen aanraden als je echt compleet gek bent op het verzamelen van feitjes en je deze ook graag deelt op feesten ende partijen, zoals ik. 😛

Covers: 🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟
Inhoud: 🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Ultra korte review: Hades, Ultra korte verhalen

Genre: Fantasy
Uitgever: Perubo Publishing
ISBN: 9789492702272
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 64
Uitgave: 2020

Hartelijk dank aan Perubo Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Hades 01

Wat een heerlijk kort boekje is dit zeg! Ursula Visser heeft Hades en de rest van de Griekse mythologie in een modern jasje gestoken en we volgen hem in tien korte verhalen, waarbij elk verhaal vaak een grappige of ironische twist op het einde heeft. Alle verhalen zijn voorzien van leuke illustraties en passen goed bij elk verhaaltje. Het dagelijkse leven van de oude Griekse God van de onderwereld is in ieder geval geen moment saai, als we Ursula Visser mogen geloven!

Zin in een heerlijk snackje tussendoor? Probeer dan dit boekje eens, als je durft! 😉

Covers: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!

Liefs,

Jeffrey

Review: Op de schouders van de natuur — Anne Sverdrup-Thygeson

Genre: Non-fictie / Wetenschap
Uitgever: De Bezige Bij
ISBN: 978-94-031-38213
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 270
Uitgave: 2021

Flaptekst:
We zijn dieper verbonden met het weefsel van de natuur dan we denken. Miljoenen soorten organismen helpen ons aan voedsel, medicijnen en een leefbare omgeving. In Op de schouders van de natuur laat Anne Sverdrup-Thygeson zien hoe belangrijk al die soorten dieren, planten en schimmels voor ons zijn. Zo neemt ze ons mee naar de regenwouden, waar orchideebijen parfum maken, en naar de loopgraven, waar soldaten schimmels gebruikten als lichtbron in maanloze nachten. We lezen over eeuwenoude bossen met boomsoorten waar we kankermedicijnen aan te danken hebben, en over de ijsvogel die als inspiratie diende voor de Japanse kogeltreinen. Tegelijkertijd waarschuwt ze hoe ons gedrag dit alles in gevaar brengt: de uitbuiting van de natuur ondermijnt ons eigen bestaan.
Vandaag de dag kampen we met een biodiversiteitscrisis waarin diersoorten bedreigd worden en leefomgevingen verdwijnen – een situatie die even urgent is als de klimaatcrisis. Sverdrup- Thygeson betoogt dat we, als we onze eigen toekomst willen veiligstellen, moeten leren samen te werken met de natuur.

Op de schouders van de natuur - kaft

Toen Bren en ik dit boek zagen liggen in de winkel wisten we het meteen: Dit boek wilden we in huis hebben! We zijn allebei gefascineerd door de natuur en we houden ervan om er meer over te lezen en te zien in documentaires. Helemaal in deze tijd, waarin de mensheid steeds meer lijkt te zijn vervreemd van de natuur is het belangrijk dat we onze plek in het geheel kennen. Geeft dit boek ook die inzichten? Er staat immers: “Hoe tien miljoen soorten onze levens redden” op de kaft.

Een verzameling van artikelen

Dit boek is opgedeeld in 10 hoofdonderwerpen en elk onderwerp bevat vervolgens weer diverse korte hoofdstukjes over dat hoofdonderwerp. Hierdoor voelt het boek daardoor als een collectie van allerlei artikelen, vol met allerlei weetjes over de natuur. Is dat erg? Nee, absoluut niet. Het enige nadeel ervan is dat overal niet bijster diep op wordt ingegaan, maar daarentegen probeert het boek een zeer breed scala aan onderwerpen de revue te laten passeren, waardoor je dus een goed beeld kunt vormen over al die soorten en waarom ze nou zo belangrijk zijn voor ons.

Op de schouders van de natuur - 01

Duidelijke boodschap

Dat Anne Sverdrup-Thygeson gefascineerd is met insecten, dat wordt ook erg duidelijk. Vol passie vertelt ze over van alles en nog wat, maar zodra het over insecten gaat zie je de liefde voor haar vak. Ook is de boodschap van het boek duidelijk: We moeten zuinig zijn op wat we hebben en zorgen dat de biodiversiteit op onze planeet niet te laag wordt, want in de huidige situatie stevenen we af op een volgende massa uitsterving en dit moeten we kosten wat het kost voorkomen.

Op de schouders van de natuur is een zeer informatief en vermakelijk geschreven boek, maar zoals eerder gezegd ook echt eentje met een belangrijke boodschap. Het behoud van onze natuur en het zelfs aanleggen van nieuwe natuurgebieden is noodzakelijk als we de toekomst van onze planeet willen waarborgen. Het is dus enorm belangrijk dat we hier met zijn allen zorg voor gaan en blijven dragen. Ik ben ook erg benieuwd naar het eerder verschenen boek van Anna Sverdrup-Thygeson geworden, dus die staat dan ook op mijn To-Read lijst 🙂

Cover: 🌟🌟🌟🌟½
Vertelling: 🌟🌟🌟🌟½
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟½
Informatie: 🌟🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟½
Happy Reading!
Liefs,

Jeffrey

Review: Light of the Jedi — Charles Soule

Genre: Science Fiction
Uitgever: Del Rey
Serie: Star Wars: The High Republic
ISBN: 9780593157718
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 377
Uitgave: Januari 2021

Vorig jaar werd door Disney een nieuw tijdperk aangekondigd voor Star Wars. Dit tijdperk wordt ook wel The High Republic genoemd en gaat over de hoogtijdagen van de Galactic Republic waarvan we de teloorgang in de prequel episodes kunnen zien. De Sith zijn nog ondergedoken en we zien de Jedi in dit tijdperk meer als ontdekkingsreizigers en zo nu en dan eens als bemiddelaars, of ze vervullen de rol van een lokale “sheriff”. Klinkt leuk? De ontvangst van de aankondiging was niet al te denderend, helemaal omdat veel fans helaas al van alles te zeiken hebben voor ze überhaupt iets hebben gelezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook een beetje op de wip zat en heb toch maar dit boek aangeschaft om eens te checken of het wat was!

Light of the Jedi - Kaft

Op de voorkant van de kaft prijken enkele Jedi met goudgele tenues aan. Op de achtergrond zien we de Starlight Beacon, een ruimtestation die moet fungeren als symbool van hoop en waar we in het verhaal ook veel meer over leren. Voor mij was de grote vraag, is Star Wars wel leuk zonder de Sith? Want ik ben nu eenmaal een Dark Sider 😉

Het verhaal begint al direct vol in actie, wat wel erg fijn is. In het Hetzal system is een ware ramp gaande, uit de hyperspace lanes komen grote meteorieten en deze dreigen niet alleen de planeet en zijn manen te raken met ernstige gevolgen voor de bevolking, maar ook mogelijk de zon, waardoor het complete systeem zal ophouden te bestaan. De Jedi snellen de bevolking te hulp, maar gaat het ze ook lukken om het systeem te redden, of is het een verloren zaak? En waar komen de brokstukken überhaupt vandaan?

Ik moet toegeven dat de start van het boek bijzonder chaotisch was. Binnen korte tijd lezen we meer dan een dozijn verschillende namen van allerlei Jedi en andere personages en wisselen de hoofdstukken continu van perspectief, waardoor het lastig is om een goed beeld te vormen van alle gebeurtenissen. Gelukkig vlakt dit op den duur wel wat af en weet je na verloop van tijd wel wat beter wie wie is. Het verhaal bevat geheel in de stijl van Star Wars de nodige actie, maar er is ook voldoende ruimte voor politiek spel en het is duidelijk dat dit tijdperk toch ook erg interessant kan zijn.

Light of the Jedi - 01

Als start van een nieuw tijdperk is Light of the Jedi een goed uitgewerkt verhaal en zit het ook erg goed in elkaar als je eenmaal wat verder leest. De vraag is echter of de stroeve start alle lezers vast kan houden. Ik kijk in ieder geval erg uit naar de rest van de boeken uit deze nieuwe serie en overweeg ook om de comics eens een kans te geven, er gaan best goede berichten over het web rond erover. Aangezien vrijwel alle grote personages in dit tijdperk nog niet leven, op Yoda na, voelt het echt weer als iets fris aan en dat is misschien wat Star Wars ook even nodig had. De schrijvers hebben in ieder geval een hoop vrijheid om nieuwe verhalen te vertellen en de start is wat mij betreft geslaagd!

Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟½
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟
Happy Reading!Liefs,

Jeffrey

We zijn er (bijna) weer! ;)

Hallo allemaal! We zaten net even te kijken wanneer we voor het laatst iets gepost hadden… 12 Juni was dat! Bijna twee maanden geleden dus. Als jullie je afvroegen waarom het zo stil was, we waren druk bezig met verhuizen, maar we zijn ondertussen weer redelijk gesetteld en binnenkort gaan we weer lekker het blog oppakken en kunnen jullie weer elke week posts verwachten hier.

Een frisse wind

Tijdens onze verhuizing hebben we best veel gepraat over het blog en wat we ermee willen. Oorspronkelijk was Bren het blog begonnen voor boekreviews, maar er is zoveel veranderd in ons leven, dat we eigenlijk meer willen doen dan alleen boekreviews. Daar komt ook bij dat we allebei ondertussen graag eens onze eigen boeken willen lezen, dus we gaan alleen nog meedoen aan blogtours en recensies schrijven van recensieboeken die we écht willen lezen en voor de rest onze eigen boekjes en daar uiteraard ook reviews van schrijven!

Maar naast boeken heeft Bren nu natuurlijk ook haar eigen Etsy Shop “Bren’s Crafty World” (link naar de shop en naar haar Instagram!) en daar gaat best veel tijd in zitten om alles op te zetten en natuurlijk al die leuke items te maken! Uiteraard valt daar ook veel over te vertellen en dat gaat dan ook zeker gebeuren!

Bren's Crafty World

Jeffrey is nog steeds druk met schrijven en het afronden van het manuscript van zijn roman. Ook daar kan hij van alles over vertellen en dat is ook iets wat we echt op het blog willen gaan doen, zoals schrijftips geven, of inzicht in het reilen en zeilen van het schrijven! 🙂

Daarnaast zijn we allebei nog bewuster gaan leven en proberen we onze “voetafdruk” zoveel mogelijk te verminderen. Veel mensen hebben hier ook interesse in en het lijkt ons dan ook heel erg leuk om daar veel meer over te gaan delen. Waar begin je en waar moet je allemaal rekening mee houden?

We'll be back soon

Kortom, binnenkort weer veel meer posts van ons, maar het zal niet alleen maar 100% over boeken gaan, maar zoveel meer dan dat, want waar zijn we het blog ooit voor gestart? Nou, vooral voor onszelf en om onze liefde voor boeken te delen, maar ook om een stuk van onszelf en ons leven te delen! Het kan wel even duren voor Bren weer recensies kan schrijven, zolang we onze bar nog niet hebben, omdat ze nu geen plek heeft om aan te zitten, maar we hopen dat die onderhand deze week binnen gaat komen! Daarnaast heeft Bren binnenkort nog ander leuk nieuws te melden, want we hebben hier in het pand ook een heuze bieb en daar gaat ze ook nog iets mee doen! Tot snel met de eerste blogs weer!

Happy reading!

Bren & Jeffrey

Review: Schamel Verbond — Johanna Lime

Genre: Fantasy
Uitgever: Zilverbron
Serie: De Vergeten Vloek
ISBN: 9789463082105
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 475
Uitgave: April 2020

Hartelijk dank aan Johanna Lime voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Schamel Verbond - Kaft
Een voorkant die in essentie lijkt op de anderen, de eerste twee delen waren goed en eindigden op een cliffhanger. Of het mij net zo kon boeien als de andere twee?
Achterflap:
De Laskoriaanse Ruimte Macht verrast Het Quaterno in Orion. Koning Jima Revaldesh-Morane hoopt de vijand in de ruimte te verslaan, want grondtroepen zijn verboden. Wanneer er toch schepen landen, worden de Magii tot het uiterste beproefd. Helena moet een priester van Mage naar Berinyi halen. Ze vindt de Wan in de tempel op Chyndyro. Maar zij verdedigen zich op een wel erg radicale manier. Als haar dochters verslagen zijn, moet Helena toegeven dat haar plannen hebben gefaald. De Avatars heffen de vloek pas op als Laskoro en Berinyi samenwerken. Maar als Sylviana breekt met Het Quaterno, verraadt ze de Terranen, Quarandonianen en Fryeterianen. De hoop op evenwicht is vervlogen, waardoor de Avatars besluiten tot een drastische actie over te gaan.
Het antwoord is ja, het verhaal wordt direct weer opgepakt waar deel twee eindigde. Dit is vooral prettig als je een serie wilt doorlezen. In dit deel volg je de beide kanten van het verhaal en leef je mee met Jima van Laskoro en Sylviana van Berinyi. Beiden kregen een oorlog waar ze niet op zaten te wachten, hierdoor wordt een compleet beeld geschept. Je merkt hoe de beide planeten en de hoofdpersonen ermee omgaan met waar ze in verzeild zijn geraakt. In een oorlog heb je te maken met minder leuke, maar toch ook leuke dingen. Daar waar de grote vreugde miste in de leuke dingen miste ook het oprechte verdriet van de minder leuke dingen. Er wordt weinig ingegaan op de emotie van de personages en daardoor krijg je een beetje een “en-weer-door”-gevoel. Dat was jammer want daardoor voel je niet de emotie die je zou willen voelen als deze momenten voorbij kwamen.
Er wordt veel verteld over de strijd die de volkeren van de twee planeten samen voeren en de loop naar het ‘schamele verbond’. De stappen die ze maken om de oorlog samen te winnen en hierbij worden meerdere perspectieven belicht. Op deze manier krijg je een breed beeld van het geheel en dat is heel prettig. Het verhaal is duidelijk opgebouwd in twee delen : het perspectief van  Sylviana wordt afgewisseld met perspectieven Helena, haar dochters, de man van Sylviana en haar vriendinnen. Je volgt Helena op haar zoektocht naar Lucian en een oplossing voor het probleem op Berinyi en de vriendinnen tijdens hun taken in de oorlog.  Het perspectief van Jima wisselt af met Lucian, Kamilia en verscheidene anderen. De verschillende perspectieven maken wel dat je snel moet schakelen en zorgen ervoor dat het doorlezen wel wat lastig is. Maar doordat die twee ‘gescheiden’ stukken elkaar afwisselen  geeft dat elke keer een frisse blik op het verhaal.
In dit verhaal krijgen de avatars eindelijk de grotere rol die ze verdienen. Ze maken zich grote zorgen over het geheel en lijken eindelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de onnodige problemen waar ze het volk in hebben gebracht. Door samenwerking met het ‘schamele verbond’ willen ze zorgen voor een sterkere band. Maar ze zijn er nog lang niet…..
Al met al mis ik een stukje afsluiting, de afsluiting waar ik op had gehoopt.
Maar dat is mijn mening, graag nodig ik je uit om dat zelf verder te ontdekken.
Uiteindelijk kom ik uit op een mooie vier sterren.
Cover: 🌟🌟🌟🌟
Vertelling: 🌟🌟🌟
Originaliteit: 🌟🌟🌟🌟🌟
Verhaal: 🌟🌟🌟🌟
Lettertype: 🌟🌟🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟
Overall: 🌟🌟🌟🌟Happy Reading!

Lisa